Бхшълии ном аз аҳолии ҷндқ сегӣ дошту сагро ба муқтазои саги асҳоби Каҳфи рӯзӣ чанд пай некон гирифт ва мардум шуд бо бхшълии номи фарти алоқа буд . Шабӣ ба зарурати худованди сагро ҳангомӣ ки ҳорси шаби ҳиммати брпос инсироф дошт сафарӣ пеш омад , бомдодон ки саги мардуми параст домон худоанд худро дар даст наёфт , осемаи сар чун оҳӯии юз аз қафо ва чун юзи оҳӯ дар ҷилав , поӣӣ аз буқъаи беруни гузорда бар лаби девори мусаллои хориҷ қалъа нишасту дидаи муроқибат бар ҷамеъи туруқу шўоръи баст . Магар аз шуҳуди бхшълии асарӣ ва аз гумшудаи хеш хабарӣ ёбад . Маслан қофила ба самт домғон мерафт бад-ӣни умед ки соҳиб ӯ дар миён корвон бошад лобаи кунони ду се фарсангӣ аз қафои қофила май давид ва чун аз бхшълӣ нишоне намеёфт боз бар мегардид , ба девор мусалло нарасида гуруҳи дигар ба сўби язди рахт бар роҳила ниҳода буданд , бози умедаши қаллодаи кашони пай эшон мекашид аз матлӯб асар наёфта боз май гашту қси алии ҳозо .

Аҳадӣ ба тарафӣ намерафт ки саги мискин ба талаби худованди манзили водӣӣ аз пай ӯ напуеду бегонае рӯ наменамӯд ки вайро ошноӣ хеш нагӯяд , болҷмлаҳи чандон нишеб ва фароз рафт ки соҳиб меҳрбонаш бозомаду бахти масъӯдаши дмсоз , гуё забони ҳол ӯ барин мақолаи таронаи соз буд , фард :

Ин ҳикоят ба ғояти шабиҳи достони ман ва он худовандаст , бехабар сафар карданду маро чун саги мусоҳиби ҳарзаи гирди ҳрбўм ва бар . Ҳар ки бар он ҳазрат ариза нагорд меҳтар шарик ӯем ва ҳар ҷо аз даври корвонии намояди тариқи истиқболи пўӣ , магар аз дӯст нишоне ёбам . Умеди чунонкии он саг ба матлӯб хеш расед , ин аз саги камтар ба шараф дарёфт хизмат мстсъд гардад . Чун саркорро аз бхшълии имтиёзӣ бояд пеш аз онкии сояи раҳмат бар саг андозанд , сагро бар остони худ эҳзор ва сарафроз фармойанд .