Фидояти гирдам он вақт ки бедори васли мужда эҳзор будам , дидаи азизат чун бахти шӯхи чашми ман дар хоб буд ва кунун ки бахти баландамро дида аз хоби ғифлати баромадаи муҳайёӣ дидан яке аз дӯстони бедори бахтам ки тозаи рахти бад-ӣн сомон кашида . Агар нарӯм албата хоҳад ранҷид ва яқин дорам саркори худовандро аз тахаллуфи ин бандаи ғубори ранҷиш бар соҳати хотир ҳумоюн нахоҳад нишаст , агар ҳаётӣ бошад фардои субҳ саодат андӯз маҳфил фирӯз хоҳам шуд зиёда чаҳ арз шавад .