Амидгоҳо , то напиндорӣ инчанд рӯзаи дониста ва тавониста дайр ва давр мондам , ва аз фари фаррухи дидору фархундаи гуфторат ки ромиши дил ва ҷонаст ,у оромиши тану равон , кару кӯр .

Дорои сухан , донои куҳан , Қоонӣ , ки аз дербоз бо ҳам ҳамхонаему парвози андеши як ошиёна , ба ранҷии гарони газанди анбози бистар ва болаш афтод , ва бо шиканҷии душвори дармон , дмсози фарёду нолш . Аз дар поси бастагӣ ,у чораи хастагӣ , бо онкӣ аз ман ранҷии нздоиду ғанҷии бФзоид ; бо бимордорӣ май барадаму кор парасторӣ мекардам . Ду рӯзӣаст тоби ларза дар кор костанаст ,у афтодаро ба хости худои ҳанҷори хостн . Бо ин фурӯмондагӣ ки дида ва донанд ва нагуфта низ шинохт тавонанд , бпоимрдии дстўораҳ , бадрӯди бунгоҳ худ гуфтам ,у роҳи фаргоҳ саркорӣ гирифтам . Наздики дарвозаи шимӣрони дӯстӣ фароз омад , бондишаҳи ман огоҳи гашт . Гуфт : онро ки ба дили пӯёнӣу бҷони ҷӯён , бо ҷавонии сабзаи фом ки ришӣ каму сиёҳ ,у болои пӯшии обӣ ва кӯтоҳ дошт , фарои пеши гармоба ҳоҷӣ дидам .

Гуё бо бастагони бандагони эмомаши корӣ буд , ё бо дигаронаши бозорӣ . Ҳаме донам ки аз ин рафт ва андозат судии ҷузи ранҷ беганҷ нахоҳад раст , ва аз ин пару парвозати сояи он ҳумоюн эй чархи сарбаландӣ бар торак комкорӣ нахоҳад афтод .

Имрӯзу имшаби талх ё ширин бо мо анбози нону намаки зӣ ,у фардои бомдодон ба хости поки яздону раҳнамӯнии бахти фаррух , дӯстро рух бар остону сар бар осмони соӣ . Ногузирам ; дар кӯии он дӯст , рои диранг , бар сози шитоб пешӣ гирифт ,у ҷони фармӯда бо коҳиши имрӯз ба ёди ромиши фардо , бо оромишии нағзу зебои хешӣ . Чун базм торикаст ва навбат дарёфт наздик , забони гузориш дар кому дасти нигориш дар остини хуштар . Камтарини бандаи мустаманди яғмо .