Асмъил надонам кори се як ба куҷо кашид . Аз гармобау сифедӣу туршӣ бо парво ва парҳез бош , ва ҳар чаҳ зӯдтари муждаи тандурустии бозрасон . Хаста хоҳад омад аз зиштҳои кирдори мӯбад бо ӯ рози марон , андеша хуш куну фарзандсор бо худпазир .

Аҳмад ; худо дод туу алиро аз он девона ки роҳи чолаи газ паймӯд бастанд . Бакӯш шояд нигоҳи меҳри худои ковушу кӣнаи перону донишмандони марзро бози пардозад . Даҳ тӯмон аз саркори ҳоҷии мирзои иброҳӣму оқои қрбонълӣ вом кардаму навиштаи супурдам ба ту фиристанд ва дарёбанд омода бош , дастурҳои ман ёдат наравад чигуна ва чанд худро барнигор .

Иброҳӣм , наздикаст аз ту хушнӯд шавам , агар нигориши хурсандии ҳунару сФоӣӣ аз ту чашм сипор уфтад , шабҳои тору равшаниҳои кори ду кайҳони туро аз худо хоҳам хост . Ҳамшираи аббосро дида бӯсӣ кун ва бигӯ агар ба кам аз ту гила манд бошад то зиндаам аз ту ранҷида хоҳам буд .