эй хусравӣ ки даргаи қадари туро сипеҳр

То рӯзи ҳашари мақсади аҳл замона кард

Ғавғои фитнаи даст ба ҷое ки бар кушод

Ҳзми ту дафъи он ба сар тозӣона кард

Парвоз кард гирди ҷаҳони тоири ҷалол

То дар паноҳи давлати ту ошиёна кард

Дар хӯни бадсиголи ту ҳзми баҳонаи ҷӯй

Ҳар қасди бад ки он битавон бебаҳона кард

Чун тоқи кибриёии ту иқбол баркашид

Аз тоқи осмонаши қазо остона кард