эй гашта тири ишқи ғаматро нишонаи ҷон

Вай гашта аз висоли лабати ҷовдонаи ҷон

Дорад сарои ишқи ту ҷонои ҳазор дар

Кӯро буд ба васфи нахусти остонаи ҷон

Зон ҷон ягонаам ки туро бхшмӣ агар

Будӣ марин шикастаи диламро дугонаи ҷон

Гӯйии баҳоии бӯса ман ҳаст ҷон ва ҳаст

Мақсӯдати он ки то бабрӣ бе баҳонаи ҷон

То бар хуранд аз руху зулфи ту чашму дил

Бар бод мешавад ба фусӯс аз миёнаи ҷон

Чун дил ба доми ҳалқаи зулфат дар аўФтод

Бар буии он ки дид зи холи ту донаи ҷон

Зини пас мадори қасд ба ҷонами бета , аз онк

Дорам фидои ҳурмати садри замонаи ҷон

эй ҳалқаҳои сунбули зулфи ту доми дил

Ваии меҳри зари меҳри ту доим ба номи дил

Дар тангнои сина ки лашкари гуҳ ғам аст

Шуд дили ғулом рӯй туу ҷони ғуломи дил

Дар дили мақоми дорӣ ва ин турфа тарка ҳаст

Пайваста дар каманди ду зулфати мақоми дил

Дидори ман ба васли лабат беш азин ки ҳаст

Ширин шудаи зи ёди даҳони ту коми дил

Ҷонои сабӯҳи ишқ ба охир куҷо расад

То ҳаст пари шароби ҳавои ту ҷоми дил

Асбоби айшу хирман сабрам бсухт пок

Бар оташи ғамати зи таманнои хоми дил

Озори ҷони ман матлаб зонк дода ам

Дар дасти мейри садри хуросони зимоми дил

Бар сар басӣ задам зи ғами ишқи ёри даст

Ҳам кор шуд зи дасти марои ҳам зи кори даст

Аз пой аз он даромадаам каз сари фусӯс

Гӯйӣ ки бо ту аҳд бабандам ба ёри даст

Аҳди ту чун шикастатар аз банд зулф туаст

эй ман ғулом рӯй ту ранҷаи мадори даст

Дорам пар аз фироқи ту чун кӯкнори дил

Ҳастам тиҳии зи васли ту ҳамчун чанори даст

На аз хаёли ту бибридаи ямини дил

На аз висоли ту бгзидаҳи ясори даст

Дар пой ҳиҷр туаст ба буии ду зулф туаст

Дил чун чанори бозгшодаҳи ҳазор даст

Аз ман бидор даст ки дорад ба бандагӣ

Дил дар рикоби садри сипеҳри иқтидори даст

Садрӣ ки бар сипеҳри ниҳод аз ҷалоли пой

Норад бирав сипеҳр ба гоҳи камоли пой

Гар хизмат дараш мутақозӣ наомадӣ

Бар тан наёфаридӣ худ зулҷалоли пой

То поймол ӯ шавад аз рӯй эҳтиром

Дасташ ба ҷўдбсти ҷаҳонро ба моли пой

Дар пеши дасти ҳамлаи бахти ҷавон ӯ

Норад ба гоҳи кӣнаи кашии пӯри золи пой

Аз чархи сайри мураккаб ӯро шиносу бас

Кӯро буд ниҳода ба так бар ҳилоли пой

Сар дар миёни ниҳод ки аз хати бндгиш

Беруни ниҳодаи хасми бади бдФъоли пой

эй маликро з рӯй ту бар офтоби чашм

Гавҳар фишон зи чашм ту дорад саҳоби чашм

Дар аҳд адл туаст ки бар посбону дузд

Як чашми захм ёд накарда сети хоби чашм

Ҳамвора ҳосидони туро пари зи нори дил

Пайвастаи душманони туро пари зи оби чашм

Дар дасти ҳамчуи баҳри ту монандаи садаф

Калаки тўрости мондаи пар аз дар ноби чашм

Аз роҳи меҳри ҷилваи гарони сипеҳр ро

Аз гирди сами асби ту дидаи ниқоби чашм

Дар бӯстони сарои ҳаёи ҳамчу лола кард

Рӯй адуии ҷоҳи тўро чун хизоби чашм

Ҳам вофир аз саноӣ ту дорад насиби гӯш

Ҳам комили лзи лақоӣ ту дорад нассоби чашм

эй карда аз мадоеҳи ту эҳтизози гӯш

Вай дошта ба дар санояти ниёзи гӯш

Дар сар шудаи зи талъати ту чашм ма намой

Бар ҷон шудаи зи мадҳати ту длнўози гӯш

Гашт аз ҳавоси самъи зарурӣу рӯзу шаб

Кард аз шунид номи адуати эҳтирози гӯш

То дар кунад зи қатраи Нитсаон нутқи ту

Аз дили даҳони басон садаф кард бози гӯш

эй соҳиби кабӣри вазирони рӯзгор

Доранд ҷониби шуъароро ба нози гӯш

Ман банда дайрманд шудам вақт фурқат аст

Як нукта дорад аз карамати длнўози гӯш

Садро , зиён надорад агар чун манӣ расад

Аз чун туе ба қимати як сари дарози гӯш

Садро , ҳамеша дасти чўконти кушодаи бод

Поят ба қаҳр бар сари гардуни ниҳодаи бод

Фарзини малики шоҳӣу рухи бардаи пеши пел

Хасмати зи пушти асби таҳаммули пиёдаи бод

Ҳар рӯзи сад ҳазор забон дар ба мадҳи ту

Дар бандагӣ чун сӯсани озоди зодаи бод

Хӯни адуии зоти ту монанди бодаи гашт

Ақли ҳасуди ҷоҳи ту монанди бодаи бод

Ҳаркас ки нест ҷону дилаш дар ҳавои ту

Дар дасту пои фитнаи гардуни фитодаи бод