Ҳаркаси ин иморатро ба ниятӣ мекунад ё барои изҳори карам ё барои номӣ ё барои савобӣу ҳақи таъолиро мақсӯди рафъи мартаба ӣ авлиёу таъзими трбу мақобир эшонаст . Эшон ба таъзими худ муҳтоҷ нестанд ва дар нафас худ муаззаманд чароғ агар мехоҳад ки ӯро бар баландӣ ниҳанд барои дигарон мехоҳад ва барои худ намехоҳад ӯро чаҳ зер чаҳ боло , ҳарҷо ки ҳаст чароғ мунаввараст ало мехоҳад ки нур ӯ ба дигарон бирасад . Ин офтоб ки бар болой осмонаст агар зер бошад ҳамон офтобаст алои олам торик монад пас ӯ боло барои худ нест барои дигаронаст . Ҳосил , эшон аз болоу зеру таъзими халқ муназзаҳ над ва фориғанд . Туро ки заррае завқу лмҳаҳ эй лутфи он олам рӯй май намояди он лаҳза аз болоу зеру хоҷагӣу раёсат ва аз хеш низ ки аз ҳама ба ту наздик тараст безор май шӯй ва ёдат намеояд . Эшон ки кону маъдану асли он нур ва завқанд эшон муқайяди зеру боло кӣ бошанд ? мафохирати эшон ба ҳақасту ҳақ аз зеру болои мустағнии сети ин зеру болои морост ки пой ва сар дорем Мустафо « салавоти аллоҳи алайҳу ?ала » фармуд ки « лои тФзлўнии алии иўнси бни маттии бони кони урӯҷаи фии бтни алҳўти върўҷии кони фии алсмоءи алии алърши Айнӣ » агар маро тафзил наед бирав азин рӯ манеҳед ки ӯро урӯҷ дар батни ҳут буду марои боло бар осмон , ки ҳақи таъолӣ на болост ва на зер , таҷаллӣ ӯ бар боло ҳамон бошад ва дар зер ҳамон бошад ва дар батни ҳути ҳамон . ӯ аз болоу зер муназзаҳасту ҳама бар ӯ якеаст . Бисёр касон ҳастанд ки корҳо мекунанд ғаразашони чизеи дигару мақсӯди ҳақи чизеи дигар ( ҳақи ҷли ҷалола чун хост ) ки дайни Муҳамад « слии аллоҳи алайҳу ?алау силам » муаззам бошад ва пайдо гардад ва то абад алдҳр бимонад . Бингар ки барои қуръон чанд тафсир сохтаанд даҳ даҳ муҷаллад ва ҳашт ҳашт муҷалладу чорчори муҷаллад . Ғарази шани изҳори фазли хештан ; кшоФро Замахшарӣ ба чандини дақоиқи наҳву луғату иборати фасеҳ истеъмол карда сет барои изҳори фазли худ то мақсӯд ҳосил мешавад ва он таъзими дайн Муҳамадаст . Пас ҳамаи халқ низ кор ҳақ мекунанд ва аз ғарази ҳақи ғофил ва эшонро мақсӯди дигар . Ҳақ мехоҳад ки олам бимонад ; эшон ба шаҳавот машғӯл мешаванд бо занӣ шаҳват меронанд барои лиззати худ аз онҷои фарзандӣ пайдо мешавад ва ҳамчунин корӣ мекунанд барои хушӣу лиззати худ он худ сабаби қавом олам мегардад пас ба ҳақиқати бандагии ҳақи биҷой май оранди алои эшон ба он ният намекунанд ва ҳамчунин масоҷид май созанди чандини харҷ ҳо мекунанд дар дару девору сақфи он , алои эътибори қиблаи рост ҳарчанд ки эшонро мақсӯд он набӯд . Ин бузургии авлиё аз рӯй сӯрат нест эй валлоҳи эшонро болоӣ ва бузургӣ ҳаст аммо бе чун ва чигуна . Охири ин дирами болой пӯласт чаҳ маънии болой пӯласт аз рӯй сӯрати болой ( ӯ нест ки тқдиро агар дирамро ) бар бом наҳйу зарро зери қатъани зар боло бошад алии кули ҳолу зари болой дирамасту лаъл ва дар болои зари сети хоҳи зери хоҳи боло ва ҳамчунин сабӯси болой ғрбиласту оради зер мондааст ; боло кӣ бошад ? қатъан орад бошад агарчӣ зераст . Пас болоӣ аз рӯй сӯрат нест дар олами маъонӣ чун он гавҳар дараваст алии кули ҳол ӯ болост .