Аз фақири он ба ки савол накунанд зеро ки ончунонаст ки ӯро тҳриз мекунӣ ва бар он май дорӣ ки ихтироъ дурӯғӣ кунад ! чаро ? зеро ки чу ӯро ҷисмонӣӣ савол кард ӯро лозимаст ҷавоби гуфтану ҷавоб ӯ ончнонк ҳақаст ба ваии натавонади гуфтан чун ӯ қобилу лоиқи он чунон ҷавоб несту лоиқи лабу даҳон ӯ ончунон луқма нест ; пас ӯ лоиқи ҳавсила ӣ ӯу толеъ ӯ ҷавобии дурӯғи ихтироъ бояд кардан то ӯ дафъ гардад ва агарчӣ ҳарч фақир гуяд он ҳақ бошад ва дурӯғ набошад валикини нисбат бо ончи пеш ӯ он ҷавобаст ва сухан онаст ва ҳақ онаст он дурӯғ бошад аммо шунавандаро ба нисбат рост бошаду афзӯн аз рост . Дарвеширо шогирдӣ буд барои ӯ дрўизаҳ мекард рӯзӣ аз ҳосили дрўизаҳ ӯро таомӣ оварад ва он дарвеш бихӯрад шаб муҳталим шуд пурсед ки ин таомро аз пеш ки оварадӣ ? гуфт валлоҳи ман бист соласт ки муҳталим нашудаам , ин асари луқма ӣ ӯ буд ва ҳамчунин дарвешро эҳтироз май бояд кардану луқма ӣ ҳар касеро набояд хӯрдан ки дарвеш латифаст дар ӯ асар мекунад ; чизҳо бар ӯ зоҳир мешавад ҳмчнонк дар ҷома ӣ поки сипеди андакии сиёҳӣ зоҳир шавад ; аммо бар ҷома ӣ сиёҳ ки чандини сол аз чирки сиёҳу ранги сипедӣ азў гардӣда бошад агар ҳзоргўни чирку чарбаши бчкд бар халқ ва бар ӯ он зоҳир нагардад пас чун чунинаст дарвешро луқма ӣ золимону ҳароми хорон ва ҷисмонӣон набояд хӯрдан . Дар дарвеши луқма ӣ онкс асар кунаду андешаҳои фосид аз таъсири он луқма ӣ бегона зоҳир шавад ҳмчнонк аз таоми он духтар , дарвеш муҳталим шуд ( валлоҳи аълам ) .