Сифати яқин , шайх комиласт заннҳои некуии рости мурӣдон ӯ шуд . Алии аттафовути занну ағлаби ағлаби занну алии ҳозо . Ҳамчунин ҳар заннӣ ки афзӯн тараст он занн ӯ ба яқини наздиктар ва аз инкори давртар луи вазни имони абии бикри ҳамаи знўни рост аз яқин шер мехуранд ва меафзойанд ва он ширхўрдн ва афзудани нишони он таҳсили зёдтӣ заннаст ба илму амал то ҳар яке яқин шавад ва дар яқин фонӣ шаванд ба куллӣ зеро чун яқин шаванд занн намонад ва ин шайху мурӣдони зоҳир шуда дар олами аҷсоми нақшҳои он шайх яқинанду мурӣдонаши далел бар онки ин нақшҳо мтбдл мешаванд дўрои бъддўри вқрнои баъди қарн ва он шайхи яқину фарзандонаш ки знўн ростанд қоиманд дар олами алии мари алодўору алқрўни ман ғайри тбдли бози знўни ғолти золи мункири рондагони шайх яқинанд ки ҳар рӯзи азу давртар шаванд ва ҳар рӯз пас таранд зеро ҳар рӯз меафзойанд дар таҳсилӣ ки он занни бадро биафзояди фии қлўбҳми марази Фзодҳми аллоҳи мрзо акнӯн хоҷагон хурмо мехуранду асирон хор мехуранд қоли аллоҳи таъолии аФлои инзрўни илои алобли аломни тобу омни въмли солҳои Фоўлӣки ибдли аллоҳи сётҳми ҳасанот ҳар таҳсилӣ ки кардааст дар ифсоди занни ин соъат қӯт шавад дар ислоҳи занн ҳамчунонк дуздии доно тавба кард ва шаҳна шуд он ҳамаи таррориҳои дуздӣ ки май варзеди ин соъат қӯт шуд дар эҳсону адл . Ва фазл дорад бар шаҳнагони дигар ки аввали дузд набӯдаанд зеро он шаҳна ки дуздӣ ҳо кардааст ; шеваи дуздонро медонад аҳволи дуздони азу пӯшида намонад ва ин чунин кас агар шайх шавад комил бошаду меҳтари оламу Меҳдии замон .