Балъам бо ъўрро халқи ҷаҳон

Сғбаҳ шуд монанди исои замон

Саҷдаи ноўрднди касро дун ӯ

Сиҳҳати ранҷур буд афсун ӯ

Панҷа зад бо Мӯсо аз кибру камол

Ончунон шуд ки шнидстии ту ҳол

Сад ҳазор Иблису балъам дар ҷаҳон

Ҳамчунин будаст пайдоу ниҳон

Ин дуро машҳур гардонид илоҳ

То ки бошад ин ду бар боқии гувоҳ

Ин ду дузд овехт аз дори баланд

Варна андари қаҳри бас дуздон баданд

Ин дуро парчам ба сӯии шаҳри барад

Куштагони қаҳрро натавон шимурд

Нозанинии ту вале дар ҳади хеш

Аллоҳи аллоҳ по манеҳ аз ҳад беш

Гар занӣ бар нозанинтар аз худат

Дар таги ҳафтуми замини зери орадат

Қиссаи оду самуд аз баҳр чист

То бадонеи конбёро нозкист

Ин нишони хсФу қзФу соъиқа

Шуд баёни ъзи нафаси нотиқа

Ҷумлаи ҳайвонро пай инсон бикаш

Ҷумлаи инсонро бикаш аз баҳри ҳаш

Ҳаш чаҳ бошад ақли кули ҳӯшманд

Ҳуши ҷузвии ҳаш буд аммо нижанд

Ҷумлаи ҳайвоноти ваҳшии зи одамӣ

Бошад аз ҳайвони инсӣ дар камӣ

Хӯни онҳо халқро бошад сиблат

Зонк ваҳшӣанд аз ақли ҷалил

Иззати ваҳшӣ бад-ӣн афтод паст

Ки мари инсонро мухолиф омадаст

Пас чаҳ иззати бошиддат эй нодарра

Чун шудӣ ту ҳмри мстнФраҳ

Хар нишоед кишт аз баҳри салоҳ

Чун шавад ваҳшӣ шавад хунаши мубоҳ

Гарчи харро дониш зоҷр набӯд

Ҳеҷ маъзӯраш намедорад вдўд

Пас чу ваҳшӣ шуд аз он дами одамӣ

Кӣ буд маъзӯр эй ёри саммӣ

Лоҷарами куффорро шуд хӯни мубоҳ

Ҳамчуи ваҳшии пеши ншобу рмоҳ

Ҷуфту фарзандонашони ҷумлаи сиблат

Зонк бе ақланду мардӯду залил

Бози ақлии кӯи Ромад аз ақли ақл

Кард аз ақлӣ ба ҳайвоноти нақл