Ман чунон мардум ки бар хӯнии хеш
Нӯши лутф ман нашуд дар қаҳри неш
Гуфт пайғомбар ба гӯши чокарам
Кӯи баради рӯзии зи гардани ин серум
Кард огаҳи он расӯл аз ваҳии дӯст
Ки ҳалоками оқибат бар даст ӯст
ӯ ҳаме гуяд бикаш пешини маро
То наёяд аз ман ин мункири хато
Ман ҳаме гӯям чу марги ман зи тест
Бо қазои ман чун тавонам ҳилаи ҷуст
ӯ ҳаме уфтад ба пешами к-эии Карим
Мар маро кун аз барои ҳақи ду ним
То на ояд бар ман ин анҷоми бад
То насузад ҷони ман бар ҷони худ
Ман ҳаме гӯям бирав ҷеффи алқлм
Зон қалами бас сарнигӯн гардад илм
Ҳеҷ буғзӣ нест дар ҷонами зи ту
Зонк инро ман намедонам зи ту
Олати ҳақии ту фоили дасти ҳақ
Чун занам бар олати ҳақи таъну диқ
Гуфт ӯ пас он қисос аз баҳр чист
Гуфт ҳам аз ҳақ ва он сари хФист
Гар кунад бар феъли худ ӯ эътироз
зи эътирози худ брўёнди риёз
Эътироз ӯро расад бар феъли худ
Зонк дар қаҳраст ва дар лутф ӯ аҳад
Андарин шаҳри ҳаводис мейр ӯст
Дар мамолики молик тадбир ӯст
Олати худро агар ӯ бишиканад
Он шикаста гаштаро некӯ кунад
Рамз нанасх оя ӯ ннсҳо
Ноти хиро дар ақаб май дони мҳо
Ҳар шариъатро ки ҳақ мансӯх кард
ӯ гёи барад ва иваз оварад вирд
Шаб кунад мансӯхи шуғли рӯз ро
Байни ҷамодии хиради афрӯз ро
Бози шаб мансӯх шуд аз нури рӯз
То ҷамодии сӯхт зон оташ фурӯз
Гарчи зулмат омад он наваму сабоат
На дарун зулматаст оби ҳаёт
На дар он зулмати хирадҳо тоза шуд
Сиктае сармоя овоза шуд
Ки ззиддиҳо зиддиҳо омад падед
Дар сувидои равшанои офарид
Ҷанги пайғомбари мадор сулҳ шуд
Сулҳи ин охири замон зон ҷанги бад
Сад ҳазорон сар бурид он длстон
То амон ёбад сари аҳли ҷаҳон
Боғбон зон май баради шохи музир
То биёбад нахли қоматҳо ва бар
намекунад аз боғи донои он ҳашиш
То намояди боғу миваи хуррамяш
намекунад дандони бадро он табиб
То раҳад аз дарду бемории ҳабиб
Пас зёдтҳои даруни нқсҳост
Мари шаҳидонро ҳаёт андар фаност
Чун бурӣдаи гашти ҳалқи ризқи хор
Ирзқўн фараҳин шуд гўор
Ҳалқи ҳайвон чун бурӣда шуд бъдл
Ҳалқ инсон раст ва афзӯнед фазл
Ҳалқи инсон чун бабрад ҳин бибин
То чаҳ зояд кун қиёси он барин
Ҳалқ солис зояду тимор ӯ
Шарбат ҳақ бошаду анвор ӯ
Ҳалқ бибрида хӯрд шарбат вале
Ҳалқ аз лои рустаи мурда дар балӣ
Бас кун эй дуни ҳиммати кӯтаҳи бенон
То кят бошад ҳаёти ҷон ба нон
Зон надории мивае монанди бед
Кобрўи барадии паии нони сипед
Гар надорад сабри зини нони ҷони ҳис
Кимиёро гиру зари гардони ту мис
Ҷома шӯе кард хоҳӣ эй фалон
Рӯ магардон аз маҳаллаи гозрон
Гарчи нон бишикаст мари рӯзаи туро
Дар шикастаи банди печу бартари о
Чун шикаста банд омад даст ӯ
Пас руфӯ бошад яқин ашкаст ӯ
Гар ту онро башиканӣ гуяд биё
Ту дурусташ кун надории дасту по
Пас шикастани ҳақ ӯ бошад ки ӯ
Мар шикаста гаштаро донад руфӯ
Онк донад дӯхт ӯ донад дарид
Ҳар чаҳро бФрўхти некӯтар харид
Хонаро вайрон кунад зеру зибр
Пас бик соъат кунад маъмуртар
Гар яке сарро бабрад аз бадан
Сад ҳазорон сар бар орад дар змн
Гар нафармудии қисосӣ бар ҷинот
ё нагуфтӣ фӣ алқсос омад ҳаёт
Худ киро Зуҳраи бадӣ то ӯ зи худ
Бар асири ҳукми ҳақ теғӣ занад
Зонк донад ҳар ки чашмашро гушӯд
Кони кушандаи сухраи тақдир буд
Ҳар киро он ҳукм бар сар омадӣ
Бар сари фарзанди ҳам теғӣ задӣ
Рӯ битарсу таъна кам зан бар бидон
Пеши доми ҳукми аҷз худ бидон