Бас дарозаст ин ҳадиси хоҷаи гӯ

То чаҳ шуд аҳволи он марди накӯ

Хоҷаи андари оташу дарду ҳнин

Сад пароканда ҳаме гуфт ин чунин

Гуҳи таноқузи гоҳи нозу гуҳи ниёз

Гоҳи савдои ҳақиқати гуҳи муҷоз

Мард ғарқа гашта ҷонӣ ме кунад

Дастро дар ҳар гиёҳӣ ме занад

То кадомаш даст гирад дар хатар

Даст ва пое мезанад аз бими сар

Дӯст дорад ёри ин ошуфтагӣ

Кӯшиши беҳуда ба аз хуфтагӣ

Онк ӯ шоҳаст ӯ бекор нест

Нола аз ваии турфаи кӯ бемор нест

Баҳр ин фармуд раҳмон эй писар

Кули явми ҳўи фии шан эй писар

Андарин раҳ май тарош ва май харош

То дами охири дамӣ фориғ мабош

То дами охири дамии охир буд

Ки аноят бо ту соҳиби сар буд

Ҳар чаҳ мекӯшанд агар мард ва занаст

Гӯшу чашми шоҳи ҷон бар равзанаст