эй бародари донки шаҳи зодаи тӯй
Дар ҷаҳони куҳнаи зода аз навай
Кобулии ҷодӯи ин дунёсти кӯ
Кард мардонро асири рангу бӯ
Чун дар афкандати дареғи олӯдаи рўз
Дам ба дам мехон ва май дами қул аъўз
То раҳеи зини ҷодӯӣу зини қалақ
Астъозти хоҳ аз раби алФлқ
Зон набии дунёатро сҳораҳ хонд
Кӯ ба афсуни халқро дар чаҳ нишонд
Ҳин фусун гарм дорад гандаи пер
Карда шоҳонро дами гармаши асир
Дар даруни сина нФосот ӯст
Уқдаҳои саҳарро исбот ӯст
Соҳираи дунёи қавӣ доно занӣаст
Ҳали саҳар ӯ ба пой омма нест
Вари кушодии ақд ӯро ақлҳо
Анбиёро кӣ фиристодӣ худо
Ҳин талаб кун хуши дамии уқдаи гшо
Роздони иФъли аллоҳи мо ишо
Ҳам чу моҳӣ бастаастат ӯ ба шаст
Шоҳ зода монад солӣ ва ту шаст
Шаст сол аз шаст ӯ дар меҳнатӣ
На хушӣ на бар тариқи суннатӣ
Фосиқии бадбахт на дунёати хуб
На раҳида аз вабол ва аз зунуб
Нафх ӯ ин уқдаҳоро сахт кард
Пас талаб кун нафхаи халлоқи фард
То нафхати фӣаи ман рӯҳии туро
Во раҳанд зин ва гуяд бартари о
Ҷуз ба нафх ҳақ насузад нафхи саҳар
Нафх қаҳраст ин ва он дами нФҳи меҳр
Раҳмат ӯ собиқаст аз қаҳр ӯ
Собиқӣ хоҳӣ бирав собиқ биҷӯ
То рисии андари нуфуси завҷат
К-эии шаҳи мсҳўр инак махраҷат
Бо вуҷӯд зол ноед инҳилол
Дар шбикаҳ ва дар бар он пари даллол
На бигуфтаст он Сироҷ аматон
Ин ҷаҳон ва он ҷаҳонро зртон
Пас висоли ин фироқи он буд
Сиҳҳати ин тани саққоами ҷон буд
Сахт меояд фироқи ин ммр
Пас фироқи он мақари дони сахт тар
Чун фироқи нақш сахт ояд туро
То чаҳ сахт ояд зи наққошаши ҷудо
эй ки сабрат нест аз дунёии дун
Чунат сабраст аз худо эй дӯст чун
Чунк сабрат нест зини оби сиёҳ
Чун сабурии дорӣ аз чашмаи илоҳ
Чунк бе ин шурб кам дории сукӯн
Чун зи Абрории ҷудои вази ишрбўн
Гар бибинӣ як нафаси ҳасани вдўд
Андари оташи афкании ҷону вуҷӯд
ҶиФаҳи бинии баъд аз он ин шурб ро
Чун бибинӣ кару фари қурб ро
Ҳам чу шаҳи зодаи рисӣ дар ёри хеш
Пас буруни ореи зи пои ту хори хеш
Ҷаҳд кун дар бе худии худро биёб
Зӯдтари валлоҳи аълами болсўоб
Ҳар замонӣ ҳин машав бо хеши ҷуфт
Ҳар замон чун хар дар обу гули миФт
Аз қусӯр чашм бошад он ъсор
Ки набинад шебу болои кӯри вор
Буии пироҳон Юсуф кун санад
Зонк бӯяши чашм равшан ме кунад
Сӯрати пинҳон ва он нури ҷабин
Карда чашми анбиёро дурбин
Нури он рухсор барраанд зи нор
Ҳин машав қонеъ ба нури мустаъор
Чашмро ин нури ҳоле байн кунад
Ҷисму ақлу рӯҳро гургин кунад
Сӯраташ нураст ва дар таҳқиқи нор
Гар зёи хоҳии ду даст аз вай бидор
Дам ба дам дар рӯ фитад ҳар ҷо равад
Дидау ҷонӣ ки ҳолеи байн буд
Давр бинад дурбин бе ҳунар
Ҳам чунонк давр дидани хоб дар
Хуфта бошӣ бар лаби ҷӯи хушки лаб
Май дуӣ сӯии сароби андари талаб
Давр май бинии сароб ва май дуӣ
Ошиқи он бениши худ май шӯй
Май занӣ дар хоб бо ёрони ту лоф
Ки манам бинодлу пардаи шикоф
Нак бидон сӯ об дидам ҳин шитоб
То рӯем онҷо ва он бошад сароб
Ҳар қадами зини оби тозии давртар
Ду давони сӯии сароб бо ғрр
Айни он азмати ҳиҷоби ин шуда
Ки ба ту пайвастаасту омада
Баси ксои азмӣ ба ҷое ме кунад
Аз мақомии кони ғараз дар вай буд
Диду лоф хуфта меноед ба кор
Ҷуз хаёлӣ нест даст аз вай бидор
Хўобнокӣ лек ҳам бар роҳи хсп
Аллоҳи аллоҳ бар раҳи аллоҳи хсп
То буд ки соликӣ бар ту занад
Аз хаёлоти нъост бар кунад
Хуфтарогар фикр гардад ҳам чу мӯӣ
ӯ аз он диққати наёбади роҳи кӯй
Фикри хуфтагар дўто вагар се тост
Ҳам хатои андари хато андар хатост
Мавҷ бар вай мезанад бе эҳтироз
Хуфтаи пӯён дар биёбони дароз
Хуфта мебинад аташҳои шадид
Об ақрб манеҳ ман ҳабли алўрид