Ман шунидам ки дар омад қибтӣӣ
Аз аташи андари всоқи сибте
Гуфт ҳастам ёру хешованди ту
Гаштаам имрӯзи ҳоҷатманди ту
Зонк Мӯсо ҷодӯӣ карду фусун
То ки оби нили моро кард хӯн
Сибтён зу об софӣ ме хуранд
Пеши қибтӣ хӯн шуд об аз чашми банд
Қбт инак май Маранд аз тишнагӣ
Аз паии идбори худ ё бдргӣ
Баҳри худ як тосро пар об кун
То хӯрд аз обати ин ёри куҳан
Чун барои худ кунӣ он тоси пар
Хӯн набошад об бошад поку ҳур
Ман туфайл ту банушам оби ҳам
Ки туфайлӣ дар табаъ биҷаҳад зи ғам
Гуфт эй ҷону ҷаҳон хизмат кунам
Пос дорам эй ду чашми равшанам
Бар муроди ту рӯм шодӣ кунам
Банда ту бошам озодӣ кунам
Тосро аз нил ӯ пар об кард
Бар даҳон биниҳод ва нимиро бихӯрад
Тосро каж кард сӯии оби хоҳ
Ки бихӯр ту ҳам шуд он хӯни сиёҳ
Бози азин сӯ кард кажи хӯн об шуд
Қибтии андари хашму андар тоб шуд
Соъатӣ бинишаст то хашмаш бирафт
Баъд аз он гуфташ к-эии самсоми зафт
эй бародари ин гиреҳро чора чист
Гуфт инро ӯ хӯрд кӯ муттақеаст
Муттақе онаст кӯ безор шуд
Аз раҳи фиръавну Мӯсо вор шуд
Қавми Мӯсо шӯ бихӯр ин об ро
Сулҳ кун бо ма бибин маҳтоб ро
Садҳазорон зулматаст аз хашми ту
Бар ибодуллоҳи андари чашми ту
Хашм бинишон чашм бигушо шоди шӯ
Ибрат аз ёрон бигир устоди шӯ
Кӣ туфайли ман шӯй дар ағтроФ
Чун турои кФристи ҳам чун кӯҳи қоф
Кӯҳ дар сӯрохи сӯзан кӣ равад
Ҷузи магар ки он ришта якто шавад
Кӯҳро ки кун ба истиғфору хуш
Ҷом мғФўрон бигир ва хуш бикаш
Ту бад-ӣни тазвир чун нӯшӣ аз он
Чун ҳаромаш кард ҳақ бар кофарон
Холиқи тазвири тазвири туро
Кӣ хирад эй мФтрии мФтро
Оли Мӯсои шӯ ки ҳиялат суд нест
Ҳилаи ?ути боди тиҳии пимўднист
Зуҳра дорад об каз амри самад
Гардад ӯ бо кофарон обӣ кунад
ё ту пиндорӣ ки ту нон май хурӣ
Заҳри мору коҳиши ҷон май хурӣ
Нони куҷои ислоҳи он ҷонӣ кунад
Кӯи дил аз фармони ҷонон бар кунад
ё ту пиндорӣ ки ҳарфи маснавӣ
Чун бихонӣ ройгонаш бишинавӣ
ё каломи ҳикмату сари ниҳон
Андар ояд зғбаҳ дар гӯшу даҳон
Андар ояд лек чун афсона ҳо
Пӯст бинмоед на мағзи дона ҳо
Дар сару рӯ дар кашида чодар
Рӯ ниҳон карда зи чашмати дилбарӣ
Шоҳи нома ё Калилаи пеши ту
Ҳам чунон бошад ки қуръон аз ътў
Фарқ онгаҳ бошад аз ҳақу муҷоз
Ки кунад кӯҳли анояти чашми боз
Варна пшку машки пеши ахшмӣ
Ҳар ду яксонаст чун набӯд шмӣ
Хештани машғӯл кардан аз малол
Бошадаш қасд аз каломи зулҷалол
Коташи васвосроу ғусса ро
Зон сухан бинишонад ва созад даво
Баҳри ин миқдори оташи шондн
Оби поку бўл яксон шуд ба фан
Оташи васвосро ин бўлу об
Ҳар ду бинишонанд ҳам чун вақти хоб
Лекгар воқифи шӯии зини оби пок
Ки калом эзадасту рўҳнок
Нест гардад васвасаи куллӣ зи ҷон
Дил биёбад раҳ ба сӯии гулистон
Зонк дар боғӣ ва дар ҷӯии пурд
Ҳар ки аз сари суҳуфи бӯеи барад
ё ту пиндорӣ ки рӯй авлиё
Ончунон ки ҳаст мебайнем мо
Дар таъаҷҷуби мондаи пайғомбар аз он
Чун намебенанд рӯем муъминон
Чун наме бенанди нури рӯми халқ
Ки сабақ барадаст бар хуршеди шарқ
Вари ҳамеи бенанди ин ҳайрат чарост
То ки ваҳй омад ки он рӯ дар хафост
Сӯй ту моҳасту сӯии халқи абр
То набинад ройгон рӯй ту габр
Сӯии ту донаи сету сӯии халқи дом
То нанӯшад зини шароби хоси ом
Гуфт яздон ки троҳми инзрўн
Нақш ҳаммоманд ҳам лои ибсрўн
Май намояди сӯрат эй сӯрати параст
Ки он ду чашми мурда ӯ нозираст
Пеши чашми нақш май ореи адаб
Кӯ чаро посам намедорад аҷаб
Аз чаҳ пас бе посухаст ин нақши нек
Ки намегуяд саломамро алейк
наменаҷунбанд сару сблти зи ҷӯад
Пос онк кардамаш ман сад суҷуд
Ҳақ агар чаҳ сар наҷунбанд бурун
Поси он завқӣ диҳад дар андарун
Ки ду сад ҷунбидани сари арзади он
Сар чунин ҷанбанд охири ақлу ҷон
Ақлро хизмат кунӣ дар иҷтиҳод
Пос ақл онаст ки афзоед ршод
Ҳақ наҷунбанд ба зоҳири сари туро
Лек созад бар сарони сарвари туро
Мари туро чизе диҳад яздони ниҳон
Ки суҷуд ту кунанд аҳли ҷаҳон
Ончунон ки дод сангиро ҳунар
То азиз халқ шуд яъне ки зар
Қатра обӣ биёбад лутфи ҳақ
Гавҳарӣ гардад барад аз зари сабақ
Ҷисм хокаст ва чу ҳақ тобяш дод
Дар ҷаҳонгирӣ чу ма шуд Авестоад
Ҳин тилисмаст ину нақш мурда аст
Аҳмақонро чашмаш аз раҳ барда аст
Май намояд ӯ ки чашмӣ ме занад
Аблаҳон созидаҳанд ӯро санад