Он яке бо далқ омад аз Ироқ
Боз пурседанд ёрон аз фироқ
Гуфт ореи бади фироқи алои сафар
Буд бар ман баси мубораки муждаи вар
Ки Халифа дод даҳ халъати маро
Ки қаринаши боди сад мадҳу сано
Шукрҳо ва ҳамдҳо бар май шимурд
То ки шукр аз ҳаду андозаи бабрад
Пас бгФтндш ки аҳволи нижанд
Бар дурӯғи ту гувоҳӣ ме диҳанд
Тани бараҳнаи сари бараҳнаи сӯхта
Шукрро дуздида ё омӯхта
Кӯи нишони шукру ҳамди мейри ту
Бар сар ва бар пой бе тавфири ту
Гар забонати мадҳи он шаҳ май тунд
Ҳафт андомат шикоят ме кунад
Дар сахои он шаҳу султони ҷӯад
Мари турои кафшӣ ва шалворӣ набӯд
Гуфт ман эсор кардам онч дод
Мейр тақсирӣ накард аз аФтқод
Бстдми ҷумлаи атоҳо аз амир
Бахш кардам бар ятем ва бар фақир
Мол додам бстдми умри дароз
Дар ҷазо зеро ки будам поки боз
Пас бгФтндши муборак мол рафт
Чист андари ботинати ин дӯди нафт
Сад кароҳат дар даруни ту чу хор
Кӣ буданда нишони абтшор
Кӯи нишони ишқу эсору ризо
Гар дурустаст онч гуфтӣ мо мзӣ
Худ гирифтам мол гум шуд майли кӯ
Сайл агар бигузашт ҷои сайли кӯ
Чашми тугар бади сиёҳу ҷони Фзо
Гар намонад ӯ ҷони Фзои азрақ чаро
Кӯи нишони поки бозӣ эй турш
Буии лофи каж ҳаме ояд хамаш
Сад нишон бошад даруни эсор ро
Сад аломат ҳаст некӯкор ро
Мол дар эсор агар гардад талаф
Дар даруни сад зиндагӣ ояд халаф
Дар замини ҳақи зироат карданӣ
Тухмҳои пок онгаҳ дахли не
Гар наравед хӯша аз рўзоти ҳў
Пас чаҳ восеъ бошад арз аллоҳ бигӯ
Чунк ин арзи фано бериъ нест
Чун буд арзи аллоҳи он мстўсъист
Ин заминро риъ ӯ худ бе ҳадаст
Донаеро камтарини худ ҳФсдст
Ҳамд гуфтӣ кӯи нишони ҳомдўн
На бурунат ҳаст асар на андарун
Ҳамди орифи мари худоро ростаст
Ки гувоҳи ҳамд ӯ шуд поу даст
Аз чаҳ торики ҷисмаш бар кашид
Вази так зиндони днёоши харид
Атласи тақвоу нури мؤтлФ
Оят ҳамдаст ӯро бар китф
Вои раҳида аз ҷаҳони орӣа
Сокини гулзору айни ҷорӣа
Бар сарири сари олии ҳимматаш
Маҷлису ҷоу мақому ртбтш
Мақъади сидқӣ ки садиқони дарав
Ҷумла сар сабзанду шоду тозаи рӯ
Ҳамдашон чун ҳамди гулшан аз баҳор
Сад нишоне дорад ва сад гиру дор
Бар баҳораши чашмау нахлу гиёҳ
Вони гулистону нгорстони гувоҳ
Шоҳиди шоҳиди ҳазорон ҳар тараф
Дар гувоҳии ҳам чу гавҳар бар садаф
Буии сар бад бияёд аз дамат
Вази сару рӯи тобад эй лофии ғамат
Бўшносоннди ҳозиқ дар масоф
Ту ба ҷилдиҳои ҳў кам кун газоф
Ту млоФ аз машки кони буии пиёз
Аз дам ту мекунад макшуфи роз
Гул шукр хӯрдам ҳамеи гӯйӣу буи
намезанад аз сайр ки ёФаҳ магӯӣ
Ҳаст дил монандаи хонаи калон
Хонаи дилро ниҳони ҳамсоягон
Аз шикофи равзан ва деворҳо
Матлаъ гирданд бар асрори мо
Аз шикофӣ ки надорад ҳеҷ ваҳм
Соҳиби хона ва надорад ҳеҷ саҳм
Аз набӣ бар хон ки деву қавм ӯ
намебаранд аз ҳоли инсии хФиаҳи бӯ
Аз раҳе ки инс аз он огоҳ нест
Зонк зини маҳсусу зин ашбоаҳ нест
Дар миёни ноқидони зарқии матн
Бо маҳак эй қалби дун лофӣ мазан
Мари маҳакро раҳ буд дар нақду қалб
Ки худояш кард амири ҷисму қалб
Чун шаётин бо ғлизиҳои хеш
Воқифанд аз сари моу фикру кеш
Маслакӣ доранд дуздидаи дарун
Мо зи дуздӣҳои эшон сарнигӯн
Дам ба дами хабт ва зӣоне ме кунанд
Соҳиби нақб ва шикоф равзананд
Пас чаро ҷонҳои равшан дар ҷаҳон
Бехабар бошанд аз ҳоли ниҳон
Дар сирояти камтар аз девон шуданд
Рӯҳҳо ки хайма бар гардун заданд
Деви дуздонаи сӯй гардун равад
Аз шаҳоби мҳрқ ӯ мтъўн шавад
Сарнигӯн аз чарх зер уфтад чунон
Ки шқӣ дар ҷанг аз захми синон
Он зи рашки рӯҳҳои дили писанд
Аз фалакашон сарнигӯн ме афкананд
Ту агар шулӣу лангу кӯру кар
Ин гумон бар рӯҳҳои ма мабар
Шарми дору лоф кам зан ҷон макун
Ки басӣ ҷосус ҳаст он сӯии тан