эй азиз чун бова бенгарӣ турои ноз ба ва чун бахуднигарӣ турои ниёз ба ки ҳар ки ниёзи бадви барад тавонгараш созад ва ҳар ки ноз бова кунад азизаш гирданд

Кор на буруза внмоз аст

Кор ба шикастагӣ ва ниёз аст

Тоъати бсдқ ва ихлос накӯаст ва гарна чаҳ ояд аз мағзу пӯст

эй зоҳиди худбин ки нӣии муҳаррами роз

Чандин ба намозу рӯзаи хеши мноз

Карти зи ниёз май кушояд на намоз

Бозича буд намоз бесидқу ниёз

Намоз кардани зиёди кори пер занонаст рӯзаи доштани сарфа нонаст ҳаҷ рафтан тамошоӣ ҷаҳонаст нон додани кор мардон аст

Он шунидӣ ки ҳайдари каррор

Кофарони кишту қалъа ҳо бикшод

То надод ӯ ду қурси нони ҷӯин

Ҳафдаҳи оят худоаш нафиристод

Дод кӯҳасту намози коҳи намозро бадаргоҳи вдодро бпоигоаҳ бош то гирд аз масоф пок шаваду савора аз пиёда мумтоз гардад

Ҳар ки нур ихлос ёфта аз риё халосӣ ёфта ҷамоатӣ бе риёи оростау ҷомаи исти ориятии хоста ҳар дил ки дар ӯ тухми муҳаббати Пошиданади аҳли олами хати маломат бар ӯ кашиданд бо душмани зоҳири ҷанг кардан осонаст кори душвор бо душман ботинаст ки қасдаш ба имон аст

Чун бод мабош ки баҳри хаси овезӣ чун хок мабош ки бо ҳар ноаҳлсозӣ чун об мабош ки баҳри ҷинсомезӣ чун оташ бош ки бо ҳечкас наёмизӣ дайн дар сар дирам макун байт

эй порсои дайни фуруш

Дайни худро ба луқма мафруш

Агар дар фитна охир алзмонем сазои онем ки рӯзу шаб дар исёнем ҳушёр бош ки ақаба бас борӣкаст кам хусб ки гӯри баси танг ва торик аст

Каромот на бар рӯй об рафтанаст каромоти айни ҳақиқат гуфтан аст

Баҳор сеаст баҳори тани баҳори ҷони вбҳори дили баҳор тан адабасту баҳор ҷон бақосту баҳор дил вафост дар ин роҳи танӣ бояд мурдау дилӣ бояд зиндау ҷонӣ аз тафриқа айём барканда ом баронанд ки то дуо набӯд иҷобат набӯд хос баронанд ки тооҷобт набӯд тавфиқ дуо набӯд

Дунё на сарои ист ва на ҷой зист агар осоишаст онҳам озмоишаст дунёро агар дӯст дорӣ бидиҳ то бимонад ва агар душман дорӣ бихӯр то намонад чун рӯзии тўози рӯзӣ дигарон ҷудост ӣнҳамаи меҳнат беҳуда чарост меҳр аз кӣса бурдору бзбони бунау меҳр аз анбон бурдору бароямон на на ончӣ аз мо нагардаду ончӣ аз мо нест аз мо бигардаду тамаъ аз ҳар ки кардӣ асир ӯ гаштии миннат бар ҳар ки наҳодӣ амир ӯ гаштии ранҷи мардум аз се чизаст аз вақт пеш мехоҳанд ва аз қисмат беш мехоҳанд ва аз он дигарон аз он хеш ме хоҳанд

Аидл ба қазои эзадӣ розӣ бош

На дар паии мстқбл ва на мозӣ бош

Ризқати зи азали яке ва даҳ митлбӣ

Ҳар даҳ бтўкӣ диҳанд худ қозӣ бош