Пер тариқат гуяд : ҳар раванда ки роҳ равад ба ҳар манзил ки расад биравӣ фарзаст ки сидқ аз худ талаб кунаду ҳақиқати он аз хештан боз ҷӯяду бзоҳри он қаноат накунад то он мақом ӯро дуруст шавад он чунон ки зоҳид дар зуҳди муҳиб дар муҳаббати муштоқ дар шавқу мутаваккил дар таваккулу хоӣФ дар хавфу раҷӣ дар раҷоу розӣ дар ризо бояд содиқ бошаду сидқ ботин дошта бошад

Илоҳӣ нолидан ман аз дард аз бим завол онаст , ӯ ки аз захм дӯст бинолад дар меҳри дӯсти номрдост эй ҷавон агар Зуҳраи ин кори дории қасд роҳ куну шарбати бало нӯш куну дӯст бар он гувоҳи дор агар на оқибат ба нози дору сухан кӯтоҳ кун чун ҳечкас ба баддилии ҷон бозӣ накард ва ба пуштии обу гул сарафрозӣ надошт бо бими ҷон ғаввосӣ натавон ва ба пуштии обу гул сарафрозӣ натавон ё ҷон кам гир ё хештани мтоўон ( худро грўмгзор )у бори дард бар худ нагузор

Пер тариқат гуяд : назари ду қисмаст нзронсонӣу назари раҳмонӣ

Назар инсонӣ онаст ки ту бахуднигарӣу назари раҳмонии онсткаҳи ҳақ ба тўнгрд ва то назари инсонӣ аз ниҳоди ту рахт барнадорад назари раҳмонии бадалат ворид нашавад

эй бечораи мискин чаҳнигарӣ ту бойени тоъати олӯдаи хешу онрои бадаргоҳ бениёзӣ чаҳ вазнии диҳии хабари надорӣ ки агар аъмоли ҳамаи садиқони замину тоъати ҳамаи қудсёни осмон ҷамъ кунӣ дар мизони ҷалоли зулҷалол ба пурпашша Эй насинҷид локини худованд бо бе ниёзии худ бандаро ба бандагӣ май писандаду роҳи боўминмоид ва ба бандагони худ лутф дорад ва мегуяд :

Лутф аз мо байну раҳмат аз мо дону неъмат аз мо хоҳ эй ёдгори ҷонҳо ва ёд дошта дилҳо ба фазли худ моро ёд кун ва ба ёди Лутфии моро шод кун илоҳии ту ба ёди худӣ ва ман биёади ту тўбрхўости худӣ ва ман бар ниҳоди ту

Бечорау маҳҷӯр касе ки аз зикри худо ғофил бошад ва аз ҷамоли ном ӯ маҳрӯм агар ҳама пайғамбарон бихоҳанд ғофилиро аз калимае аз зикри ҳақи бино созанд натавонанд зеро калиди ганҷи зикри бадаст тавфиқ аст

Пер тариқат гуяд : зикри дӯсти баҳра муштоқонасту рўшноӣии дидаи вдўлти ҷону ойини ҷаҳони як зарраи фузун ба дӯстӣ ба аз ду ҷаҳонаст як лаҳза бо дӯсти хуштар аз ҷонаст як нафас бо дӯсти малик ҷовдонаст , азизи он бандае ки сазовор онаст ин чаҳ кораст ки беном ва нишонаст шуғл бандааст ва аз банда ниҳон аст

Он дида ки ӯро дид ба ғайр ӯ кӣ пардозад ? ва он ҷон ки бо ӯ суҳбат ёфт бо обу хок чанд созад ? вхў карда дар ҳазрати иззати зиллати ҳиҷоб чанд бартобад волӣ дар шаҳри хеш дар ғурбат чанд умри басари барад ?

Ин навохту манзалат ва ин давлат бе ниҳояти фардо касеро сазост имрӯз аз сифот ҳастӣ худ ҷудост чаҳ ҳар чанд он сифоти худии ҳама бандаст ва ҳар чаҳ бандаст ҳама рангаст дар роҳи ҷавонмардони ҳама нанг аст

Худро чаҳ нигорӣ эй мискин ? худнигориро қадре нест , худро чаҳ ороӣии худ ороӣиро нўоӣӣ нест бигзор то зевари дил бе ту туро ороед бигзор то дӯстии ҳақ бе ту туро писандад

Низ пер тариқат гуяд : аз ӯ ба ӯ нагарна аз худ ба ӯ ки дида бо дидаи вар пешинасту дил бо дӯсти нахустин ҳар ки дар ин кӯй ҷоӣӣ дорад донад ки чунинаст дидори дӯсти ҷонро ойинасту базли ҷон бар умеди дидор дар шариъати дӯстӣ дайн аст

эй ҷавонмарди имрӯз ки аз ҳиҷрони тарсонеи вози наҳифи қиёмати ларзонеи пайдо буд ки шунидани ному нишони ҳақ чанд туоне ! бош то фардо аз ҳиҷрони эмини шӯйу ақабаи пули сироти бозгзорӣ , аз балои дунёи ҷуста ва аз ҳавои нафасу шайтони бози руста ва дар равзаи ризвон бар тахт бахт нишаста фиришта ба хизмати истодаи бандаро рӯзи шодӣ онрўзаст ки онрўзи рӯзи тӯбо ва ҳасанӣ аст

эй ҷавонмарди он нафасии дарднок ки аз сари ниёзу гудозу сӯзи дил аз сина барояд то бҳзрт аъло расад онрои ҳиҷобӣу монеъӣ пеш наёяд ҳеҷ шигифти доне ки худованди садҳо ҳазор соли тасбеҳи Иблис дар биёбон бепрўоӣӣ ба бод бе ниёзии брдод вале он икнФси дарвеши дили сӯхтау оҳи он муфлиси бечораро ба ҳазрати худ бараду Нидо дар дод ки кҷоинди гуноҳкорони ман ? ки нолаи онҳо назд ман аз овози тасбеҳи гӯйону ситоиши гарон маҳбӯбтар аст