Пер тариқат гуяд : эй дар роҳи талаби ҳақ ба аввали қадами фурӯи мондае бо ҳазор мураккаби миёни бодияи таклифи дармонда , эй бо ҳазор шамъу чароғи сари як мӯии давлати нодида , эй дар хазонаи таббати афтодау буии машк бшомт нарасида , эй боҳамаи ғаввосон ба дарёи фурӯ шуда ва ҳеҷ чиз бадаст наёвардау хештанро низ аз даст бидода , эй дайри омадау зуди бозгашта , эй биҷои шароби сарвари сароб ғурур харидау дилу дайн ба баҳо дода

Дар дидор ба ширкат чаҳ лиззат бошад ? маҷлисӣ бояд аз ағёри холӣу дӯсти мутаҷаллӣу нгрндаҳ дар дидаи фонӣ , он чашм ки дар ӯ нигарад ҳаргиз фаро карда набошад ва он дида ки ӯро дид монандаш набӯд , хонда ӯ ҳаргиз бадбахт набӯд ва наздик карда ӯро дар ду гетӣ ҷой набошаду мусоҳиб ӯро ба биҳишт ниёзӣ набӯду мастӣ ӯ ҷуз аз соқӣ ӯ набӯд чун ки худованди ононрои шароби поки нўшонидаҳ

Илоҳии ин сӯзи имрӯзи мо дардомезаст на тоқат ба сари бурдан ва на ҷой гурезаст ин чаҳ теғаст ки чунин тезаст , на ҷои ором ва на рӯй парҳезаст илоҳӣ ҳар кас бар чизеаст ва ман надонам бар чаҳам ? бимам онаст ки кӣ дониста шавад ки ман кӣм ? илоҳии ин тани ман кон ҳасратасту дили ман мояи дарду меҳнат , менаёрам гуфт кин ҳам чаро баҳраи ман ? ва на даст расад марои бркони чораи ман !