Пер тариқат гуяд : илоҳии ман ба қадару шаън тўо нодонам , сазои туро нотавонам дар бечорагии худ саргардонаму рӯзи буруз дар зиёнам чун манӣ чун буд ? чунонам ва аз нгрстн дар торикии бФғонм ки худ ҳастмонро бар ҳеҷ донаму чашм бурузӣ дорам ки ту Монӣ ва ман нмонм чун ман кист агар онрўзи байнам ва агар ба набинам ба ҷони фидои онам

эй ҷавонмарди сафари охират дарозаст зод ва тӯша бардоштан бояд ва аз мақоми бозпурсии андеша бояд пули сироти баси борӣк ва тундаст мураккаби тоъати сохтан бояд ва барои рӯзи шумори имони дорӣу тарки гуноҳи корӣ бояд ва чун худованд бо корҳои ниҳону ошкори банда огоҳӣ дорад аз ӯ шарми доштан бояд

Илоҳии ту онӣ ки худ гуфтӣу чунонкӣ худ гуфтӣ чунонӣ азими шаънӣу бузурги эҳсонӣу азизи султонии дёну меҳрбонии ҳам наоне ҳам аёнии дидаро наонеу ҷонрои аёнии ман сазоӣ ту надонам ва ту доне

Пер тариқат гуяд : вақт бмънӣ онаст ки ҷуз аз ҳақ дар он вақт нагунҷаду мардон дар он вақт се гуруҳанд :

Вақти як гуруҳ чун барқи сабк взўдгзраст вақти гуруҳи дигари пояндау ҳамешагӣу вақти гуруҳи сеюм ғолиб

Ончӣ чун барқаст шӯяндау ончӣ пояндааст машғӯли дорандау ончӣ ғолибаст кушанда

Ончӣ чун барқаст аз фикрат зояду ончӣ пояндааст аз лиззат зикр ояду ончӣ ғолибаст аз самоъу назари хезад , ончӣ барқаст дунё фаромӯш кунад то зикри охират равшан шаваду ончӣ пояндааст аз охират машғӯл дорад то ҳақ аён гардаду ончӣ ғолибаст русуми инсоният маҳв кунад то ҷуз аз ҳақ намонад

Ошомндаҳи шароби дӯстӣ аз дидор бар меодаст вбндаҳ ростгӯ бирасад боончӣ бар муродаст илоҳӣ буд ман бар ман товонаст , ту якбор буд худ бар ман тобони илоҳии маъсияти ман бар ман гаронаст ту оби ҷӯади худ бар ман борони илоҳии гуноҳи ман зери ҳалами ту пинҳонаст ту пардаи афв бар ман густарон

Гуфтаанд иродати мурӣди хости худ ӯасту хости мард аз хости ҳақи хезад ва то ӯ нахезад нахоҳад ва то нахоҳад наҷуед инҳо ҳамаи манзилҳои бандагӣасту марҳалаҳои парастандагии мурӣд чун ин манзилҳоро бози баради матлӯб ӯ ҷумла толиб гардаду Нидои арҷъии илои рбки бҷон вай расад ва гуяд гоҳи он расида ки бозоӣӣ ва бо мо бошӣ

Зинҳор ки чун оӣӣ аз роҳи дунёи нёӣӣ ки поят ба гул фурӯ равад ва аз роҳи нафаси нёӣӣ ки ба мо нарисӣ брдргоаҳи мо танҳо дилро бораст ва ҳеҷ чизи дигарро бор нест