Пер тариқат гуяд : ман чаҳ донистам ки бар куштаи дӯстӣ қисосаст чун нек нагиристам туро ин муомила бо хавосаст ман чаҳ донистам ки дӯстии қиёмат маҳзаст ва аз куштаи дӯстии дят хостан фарзаст шигифтои ин чаҳ кораст он чаҳ кори қавмиро бсухт қавмиро бикушт на як сӯхта пушаймон шуд ва на як куштаи баргашту бзбони ҳоли ҳмигўинд :

Дар ишқ ту дод ман ситамҳои ту бод

Ҷонӣ дорам фидои ғамҳои ту бод