Пер тариқат гуяд : тавҳиди мусулмонони миёни се ҷумлааст исботи сифот бе ифроти внФии ташбеҳ бетаътил ва бар зоҳир рафтан бе тхлити ҳақиқат исбот онаст ки ҳар чаҳ худо гуфт аз худ бар баёнасту ончии Мустафои фармӯда аз ҳақ бар аёнаст пас бояд тасдиқу таслим дар он пешгирӣ ва бар зоҳир он боистӣу онро мисл назанӣ вабаи хаёли гирд он нагардӣ ки ончӣ дар илм худо ояд дар хаёл наёяд ва бояд аз тафаккур дар он бипарҳезӣу такаллуфу таъвил дар он нҷўӣӣ инаст тавҳид ки бо он ба биҳишти раванд ва аз дӯзах барраанд ва аз хашми ҳақ озод шаванд

Аммо тавҳиди орифон ки зинат садиқонаст на кори об ва гуласт ва на ҷои бону дили муваҳҳиди ориф ба забон чаҳ гуяд ки ҳолаши худ забонаст тавҳидро чигуна таъбир кунад ки бо ҳар иборатии айн бӯҳтонаст ин тавҳид на аз халқаст балки онро аз ҳақ нишонаст ва дар ҳақиқати растохези дили вғорт ҷон аст