Пер тариқат гуяд : илоҳӣ аз ду даъвӣ ба зинҳорам ва аз ҳар ду ба фазли ту фарёд хоҳам аз онкии пиндорам ба худ чизе дорам ё пиндорам ки бар ту ҳақӣ дорам , худовандо аз онҷо ки будем бархестем локин ба онҷо нараседем ки хостем , худоё ҳар кас на кушта худӣаст мурдорасту мағбун касе ки насиб ӯ аз дӯстӣ гуфтор аст

ӯро ки роҳи ҷону дил бакораст ӯро бо дӯст чаҳ кораст ?

Илоҳии наздики нафасҳои дӯстоне , ҳозири дили зокироне , аз наздик нишонат медиҳанду бартар аз онӣ ? аз даврат май ҷӯянд ва ту наздиктар аз ҷонӣ , надонам ки дар ҷонӣ ё ҷонрои ҷонӣ на инӣ венаи онии ҷонро зиндагӣ май бояд ту онӣ

Ндоءи ҳақи се қисмаст якеро ба ндоءи ваъид аз рӯй азимат хонд ба тарс афтод якеро ба ндоءи въд ба неъмат раҳмат хонд ба раҷо афтод якеро ба ндоءи лутф ба ҳукм инбисот хонд ба меҳр афтод банда бояд миёни ин се ндоء ва се ҳол гардон бошад бад-ӣни гӯна ки тарсӣ бояд ки аз гуноҳ даврӣ кунад умедӣ бояд ки ӯро бар тоъат дорад Меҳрӣ бояд ки ӯро аз ӯ боз раҳанд

Кримо , ин сӯзи имрӯзи мо дардомезаст на тоқати басари бурдан на ҷой гурезаст лтиФои ин манзили мо чаро чунин дўрости ҳамроҳони баргаштанд ки ин кор ғурурастгар манзили мо сарвараст ин интизор сураст вагар мунтазир мусӣбат задааст маъзӯр аст