Пер тариқат гуяд : худоёи ҷалоли иззати ту ҷой ишорат нагузошту маҳву исботи ту роҳи азоФти бардошт то кам гашти ончии банда дар даст дошт , худованд аз ан ту мефузуд ва зон раҳе ( банда ) май кост то охир он монад ки аввал буд рост !

Худованди ҷаббору ғаффори аввали бандаро дар дарёии кашфи ҷалол ба мавҷи даҳшат ғарқ кунад то дар ғалабаи инс аз худ раҳо шавад то ҷоӣӣ ки тан сабр барнатобаду дил бо ақли напардозаду назари тамизро напояду басони мисатони бўодии даҳшати сари дрнҳди ташнау саргардони гуҳии гирёни гуҳи хандон на фароғатӣ ки дил рамида бозҷӯед венаи мусоидӣ ки бахти худ бо вай боз гуяд ва ба забони инкисор ба сифати аФтқор ҳаме гуяд : худовандо ин сӯзи мо имрӯз дардомезаст на тоқати сари бурдан на ҷой гурезаст худоёи ин чаҳ теғаст ки чунин тезаст , на ҷои ором ва на ҷой парҳезаст , кримои манзили мо чунин давраст ҳамроҳони баргаштанд ки ин кор ғурурастгар манзили мо сарвараст ин интизор сураст ва ин меҳнати болои меҳнати нури алӣ нур аст

Боз ба назари лутф дар миёни ҷон банда нигараду банда аз он скр бҳўш ояд орамида алтофи анояту афрӯхтаи нур мшоҳдт гардад , аз худ бози рустау дунёу охират аз пеш ӯ бархеста ба насими инси зиндаи вёдгори азалии дидау шодӣ ҷовдон ёфта гуяд : худоё , гоҳ аз ту мегуфтаму гоҳ май ниўшидму миёни лутфи туу ҷурм худ меандешедам ва кашидам ончӣ кашидам ҳамаи нӯши гашт чун овоӣ ту шунидам