Пер тариқат гуяд : худованди суҳбат на муздурасту муздури бҳқиқт мағрураст ва то мард муздураст аз суҳбати давр ва то амри ромъзм ва наҳйро муҳтарам дорад ғарқа нурасту ибоди рҳмн ба ҳақиқат эшонанд ки бар зоҳири эшон банди фармон ва дар ботинашони нисори лутф рҳмнаст банди фармон бар зоҳири нишон хоӣФонасту нисори лутфи рҳмн дар ботини нишон муқаррабон аст

ӯ на бзот дар дил буд балки дар дили ёд ӯ буд ва дар сари меҳр ӯ ва дар ҷони назора ӯ

Аввали мушоҳидаи дидор диласт пас аз он наздикии дили пас аз он вуҷӯди дили пас аз он муъоинаи дили пас аз он астилоءи қурб бар дили пас аз он истеҳлоки дил дар аён ки аз вроءи он иборатӣ натавон дар рӯй замин набоистатар аз ӯ нест ки пиндорад ки боистааст ва нопоктар аз ӯ нест ки пиндорад ки шастааст ин чунин каси ду чиз май дрбоид :

Ниёзӣ аз туу ёрӣӣ аз ӯ ниёзмандро рднист ва дар пас девори ниёзи мкрнаҳ , азиз ӯст ки бдоғ ӯст ва бар роҳ ӯст ки бо чароғ ӯ аст

Худоёи роҳами намо ба худ ва боз Раҳон маро аз банди худ эй расонанда бахуд бирасонам ки кас нарасида ба худ

Боролҳои ёди ту айшаст вмҳри ту сури шинохти ту маликаст ва ёфт ту сарвари суҳбати ту рӯҳ рӯҳасту наздикии ту нур , ҷӯяндаи ту кушта бо ҷонаст ва ёфт ту растхез бе сувар

?илҳо на ҷуз аз шинохти ту шодӣаст на ҷуз аз ёфт ту зиндагонӣу зиндагонӣ бе ту мурдагӣасту зинда ба ту ҳам зинда ва ҳам зиндагонӣаст , ксикаҳи зиндагонии вай ба ӯ буд аз ӯ лаҳзаи ӣӣу ҳаракатӣ басар наёяд магар ки ҳама дар ӯ мустағриқ буд