зи ҷаври дил ки ҳеҷ кас мабод чунин
Серум мабод гарми саррисед бар болин
Аз он ки медиҳад аз иҷтимои ёрони бод
наме тавонам бардошти дида аз парвин
Чу Тифли мактаб ҳар субҳ аз сияҳи рӯзӣ
Даҳум ба омадани шоҳи хештани таскин
Гар ин буд ғами даврӣ ба ҳар ки бадхоҳӣ
Бирав ба даврӣ аҳбоб кун бирав нафрин
Вари он ки бояд зин гӯна зист бе ёрон
Ба зиндагонии ёрон ки марги беҳтари азин
Агар яке набӯд шоми маргу шоми фироқ
Пас аз барои чаҳ аз хишт мекунам болин
Дили ҷаҳони магар аз ман гирифт варна чаро
Ҳамеша бо ман беҳудаи хашми варзаду кин
Аҷаби мадоргар аз ману дил ҷаҳон гирад
Каз ашку оҳами баргашти осмону замин
Набарди талхии заҳри фироқ аз ҷонам
Шикояти ғами ҳиҷрони макри ман мискин
зи сари қасида ба сӯии гурезгоҳи рӯм
Кунам зиноами худованди коми ҷони ширин
Сипеҳри қадари замини ҳалами мирзои нурӣ
Ки бардаи мояи дониш ба авҷи алӣин
Замири фаҳму забони дону офтоби замир
Сухани шиносу сабки рӯҳу муштарии тамкин
Агар ба арса шатранҷ бугзарад райш
Пиёдаи вор наад рух ба ростии фарзин
Здри лафзаши сини сухан тавонгар шуд
Бидон масоба казу моя вом хоҳад шин
Чу ӯ бдиҳаҳ нависад зрири хома ӯ
Кунад хитоб ба гардун ки хез ва дар барчин
Зоҳли хиттаи Ширози он чунон мумтоз
Ки аз фусӯли баҳор аз шҳўри фарвардин
Агар ба қадараш нозад фалак раво бошад
Балӣ ҳамеша буд нозаши макон ба макин
Ҳакими роҳ ба қадари баланд ӯ набард
Змни иқомати бурҳони зсомъони таҳсин
Агар зқдртши ?агаи бадӣ куҷо гуфтӣ
Ки нест чизеи болои осмони барин
Хдоигоно то доманати з дастам рафт
з изтироб надонам ясорро аз ямин
Маро ки осии тақсири хизматам чун шуд
зи васли хати ту ҳосили висоли ҳўролъин
Навишта ӣ ки ба ман хешро банавис
Навиштанӣ набӯд ҳоли ман биё ва ба байн
Биёи биё ки збс хӯн гиристам зи фироқ
Чу нуктаҳои ту гаштанди ахтарони рангин
Ман аз фироқи ту кони дигарам насиб мабод
Агар накардаам аз хӯни дидаи хоки аҷин
Зтнг айшӣ тарсидаам ки бе ту фалак
Бароти ризқам бар хӯни навиштаи ҳамчуи ҷанин
Шаб сиёҳ шудӣ рӯзи ман зи дарди фироқ
Гуҳи ҷудои ёрону дӯстони амин
Ғами фироқи ту баракси дардҳои дигар
Шаби сиёҳ маро кард рӯзи бози пасин
Агар бигӯям ғамгини ним зи даврии ту
Аҷаби мадор ки нафаси ғамам кунун ба ғамин
Агар канора кунӣ барҳақӣ чу бози ое
Ки кас нагардад бо ғам ба ихтиёри қарин
Ба ман сипеҳри збими ту дӯстӣ мекард
Вагарна нест муҳаббати сипеҳрро омин
Чу дар рикоб наҳодӣ ба азм рафтан , по
Ба тозагии фалак сифла рафт бар сари кин
Ба ихтиёр ҷудо гаштаам зи ҳамчуи туе
Ба эътимоди сабурӣ кунун баҳрами ҳамин
Ман аз дуои ту кон воҷибаст бар ҳамаи кас
Чу фориғ оем бар хештан кунам нафрин
Маро чаҳ кори дарин шаҳр каз ту вомонм
Гарм на бахт бар ин шева ҳо кунад талқин
Чаро ҳамеша чу ангуштарати нбўсми даст
Манӣ ки хона ба дӯш замонаам чу нигин
Марои бртў фиристодан ин чунин мадҳӣ
Чунон буд ки фиристӣ гулистони насрин
Агарчӣ дар сминаст шеъри ман , лекин
Чаҳ қадар дорад дар пеши баҳр дар смин
Мдиҳи зоти ту ҳам кори табъ олӣ туаст
Бдиҳаҳҳои ту кўтои ман он кунам тазмин
Ниҳоди поки ту дар хоки тинати одам
Ниҳода буд зи рӯзи азали сипеҳри дафин
Агар нахурдӣ аз бухли тешаи ҳаргизи кон
Вагар надоштӣ аз мавҷ рӯй дрёчин
Кунун ки қаҳт карам шуд туро бурун оварад
Балии дафин буд аз баҳри рӯзҳои чунин
Ба баҳру кони дилу дасти ту кздмии нисбат
Аё ба ҷайби дилати баҳру кони ду хок нишин
Ба машки хати ту ташбеҳ чун кунам нофа
Ки дар миёнаи эшон тафовутӣ ӣаст мубин
Змшки хома ӣ ту пар шавад димоғи хирад
Бпўсти ор ва дар мағзи буии нофаи чин
Туе Фариди замонаи зардони мусаллас
Замин сатарван гардиду осмони анин
Сипеҳри пер ки барҳасб гуфта ӣ ҳукамо
Падар буд ҳамаро хоҳи шоду хоҳи ҳазин
Чу шеъри тазмини фарзанд орият донад
Ба ҷузи ту ҳарки буд зодаи шҳўру синӣн
Ҳамеша то ки амнёни олами ёрӣ
Ба хоки пои амнён худ хуранд смин
Ба хоки пои ту савганди осмони бодо
Ту ҳркҷо ки наҳй пой ӯ ниҳодаи ҷабин
Ҳамеша то ки равонӣ ӣаст бар уқули фано
Бақои умри ту бодои ту ҳам бигӯ омин