Тарсам ки бас ки мекунам аз дарди изтироб
Аз ман чу нур дида кунад ёри иҷтиноб
Оҳами рабӯдаи хоби касон варна гуфтамӣ
Ҳаргиз касе мубиноади ин рӯзро ба хоб
Аз оби дида бар сар дарё нишаста ам
Бо он ки об дар баданам нест чун ҳубоб
Хоби он чунон маҳоли намояди назар ба ман
Каз бахти хеш ҳам бинмоем қабули ҷавоб
Гуё гудохтааст шукри хоби субҳи дам
Дар оби дидаи ман ҳамчун шукр дар об
Шуд дарди ошиқи ман ва ин турфатар ки ман
Чун ошиқон фишонам аз дидаи хӯни ноб
Бар чашми ман чунин ки шуд аз рӯзгори танг
Тарсами зи соя аш нагузорад бар офтоб
Монанди кӯдакони зи мактаби гурехта
Ба гиря дар канор нагирам хату китоб
Байнам ба чашми хеши қиёмат ки ахтарон
Аз осмон чашмам резанд бе ҳисоб
Пӯшидаанд парда нишинон чашми ман
Бар ҳафт пардаи парда ӣ дигари зиҳии ҳиҷоб
Пӯшанд пардаи мардум бар айби хештан
Бар пардаи ман чаҳ пӯшами азинм дар изтироб
Ашками шароб ранг шуд аз хӯн ва давр нест
Гар бар маниши замона ба айшӣ кунад ҳисоб
Айни алкмоли даври зи айшӣ ки карда ам
Аз чашми худ пиёла ва аз хӯни худ шароб
Аз зулф ва рӯй лолаи рухони дида баста ам
Кин як ба меҳр монад ва он як ба машки ноб
Ёрб чаҳ ҳолат ӣаст ки бар дарди чашми ман
Бесӯратаст дармон чун сӯрат бар об
Дигар чаҳ воқеаи сет ки чун турраҳои ёр
Аз буии машк ва анбар оем ба печу тоб
Дорад хабар аз омадани рӯз аз он шавад
Барӣни навиди мурғи саҳари нолаи ғроб
Гуфтам ба ашк шавем аз дидаи ранги хӯн
Аз худ бтар намӯд ба худ дидаам хизоб
Ҳаргизи гулӣ ки дид ки рангаш фузун шавад
Ҳарчанд беш гирад аз вай касе гулоб
Парҳез то ба чанд касе чанд дасти хеш
Ҳамчун магас ба сар занад аз дидани луоб
Об ар баради ғубори пас аз оби рехтан
Чашми маро ғубор шуд чунин ҳиҷоб
Часбидаи он чунон мижа ҳоем ба ҳам ки нест
Имкони боз кардан он ҳам ба ҳеҷ боб
Акнӯн дурусти кишти маро гарчи гуфта анд
То он ки чашм боз кунӣ бугзарад шабоб
Бо дард бар наёяд ҳаргиз ба ҳилаи кас
Беҳудаи дида ӣ ман дар шер кард об
Ширӣ ки май чаконам дар дида хӯн шавад
Оре ба асл бошад ҳарчизро моб
Шодами бад-ӣни згриаҳи хунин ки оқибат
Хоҳад гирифт хӯни ман ин чархи носавоб
Парҳезгорем ҳама аз тарси мардуми сет
Зон ҳаргизам наҷот намебахшад аз азоб
Чун соя ихтиёр намудем зи чашми дард
Бории рӯм ба сояи шоҳи фалаки ҷаноб
Шоҳи замонаи Меҳдии ҳодии лақаб ки ҳаст
Маъсӯм аз падар ба падар то Абӯтуроб
Шоҳӣ ки офтоб барои мунир ӯ
Ҷӯяд басони зарра ба хуршеди интисоб
Дорам збими адлаш бар дидаи остин
Тарсам ки сайл ашк кунад хонаи хароб
Шуд чун рикоб дидаам аз нурии насиб
Дар интизори он ки кунад пой дар рикоб
Шоҳои ту он имомӣ каз хоки пои ту
Яъне ки ман сипеҳр барин мекашад итоб
Он кас ки домани тавбаи умеди дайгарӣ
Аз каф гузошт бас буд ӯро ҳамин азоб
Ин баси азоби ташна ки аз об бугзарад
Вонгаҳ ба қасди об наад рӯй бар сари об
Чоҳӣаст тира дар назари ақли осмон
Қадари ту иўшФии сет дар . . . Фалаки ҷаноб
То сӯй ломакон кашадаш зин чаҳ амиқ
Афканди молики қадар аз каҳкашони таноб
Гардонами ин ки тарк адаб нест банда ро
Гуфтани мдиҳ ва кардани ҳрдми чунин хитоб
То онкӣ зинда бошам гӯям мдиҳи ту
ё мадҳи ходими ту махдуми комёб
Хасманд дасту калакаш ё дӯстони ҳам
Мушкил буд азин ду яке кардани иртикоб
Гар зонка душмананд чаро ҳамчуи дӯстон
Аз васли икдгр ҳама умранд комёб
Вар зонка дӯстанд чаро пас ду шуғли зид
Аз шуғлҳои олам карданд интихоб
Он ҳар дарӣ ки дид пароканда мекунад
Венаи рӯзу шаби намояди назм дар хўшоб
Аз обдории сухан бе назири вай
Аз ман агар суол кунӣ бишинавӣ ҷавоб
Дар ҳар замин ки тарҳ сухан шуд ба нӯки калак
Ковед он чунон ки расӣдан он замин ба об
Моҳии зи васли дарёи осӯда хотир аст
Аммо зи даврӣ ӯ доим дар изтироб
Моро зи моҳии қаламу баҳри даст ӯ
Баракси ин мушоҳида уфтад зиҳии ъҷоб
То дидаам маъонии вай дар либоси назм
Даъвӣ кунам ки дидаам андари шаби офтоб
Дар илму шеъри парҳезу соҳиби иқтидор
Дар назму насри подшоҳи молики алрқоб
Шуд вақти он ки котиби аъмоли назми вай
Бар осмон бар вуҷӯди дуоҳои мустаҷоб
Боди осмон ба рифъати қадари рафеъи ту
Аммо ба шарти он ки мбнёди инқилоб
Ғами манзили адуӣ ту ҷӯяд бе диранг
Шодӣ ба даргаи ту шитобад бе моб
Ҳастам умедвор ки бодои бад-ӣни нсқ
То хокро дирангу фалакро буд шитоб