Аз бас ки гиря кардам ва аз бас кашидам оҳ

Тӯфони обу оташ моҳӣ гирифту моҳ

Дар интизори он ки барорам дамӣ ба ком

Чашмами сифеди гашт ки рӯй ҳунари сиёҳ

Тӯфони ғусса чанд тавон хӯрд кошкӣ

Гирдоби гиряи киштӣ умрам кунад табоҳ

Аз ҳам нафас канора гузидам ки дида ам

Ёрони ҳам нафас чу нафаси ҷумлаи ъмркоаҳ

Охир бигӯ зи дида ки дорам азизтар

Резад ҳамеша хӯнам беҷурм ва бе гуноҳ

Рӯз аз шаб ар надонам чандини аҷаби мадон

Ки имрӯз осмон нашносад гул аз гиёҳ

Ҳаркас ки побрўн накушуд аз гилӣми хеш

Чун ман бар ӯ замона кунад танги дастгоҳ

Он Юсуфам ки чархи ҷФокори баҳри ман

Аз бахти пасти тира ман сохтаст чоҳ

Бо он ки осмонам дар фазл ва дар ҳунар

Ҳаргиз надидаанд ки ман каҷи рӯми бароа

Ман офтоби анварам аммо ҳилоли вор

Берун наме нуҳуми қадам аз хонаи моҳи моҳ

Ғам беҳадаст ва нест касе ки остон ӯ

Созами гурезгоҳу бсўиш барам паноҳ

эй вой агар набӯдӣ номи хдоигон

Дар шеър ҳам набӯдӣ моро гурезгоҳ

Шукри худо ки гашти рафеъи остон ӯ

Маддоҳ то кӣ аз фалак уфтад дар иштибоҳ

Дар фикр мотаманд савобати зиришк ӯ

Дар каҳкашони сипеҳр аз он кард кардгоҳ

Он осмони ҷаноб ки чархи чаҳорумин

Ҳар шом бар замин занад аз рашки ваии кулоҳ

Тарсами зхшмнокии афваши вагарнаи ман

Бар бегуноҳӣ худ дорам ду сад гувоҳ

Охир на нома ӣ амалам аз барои чаҳ

Бар ман навишта кард ва аз дигарон гуноҳ

Авн ту ҳаст миннати гардун на ним ҷӯ

Лутф ту ҳаст миннати гетӣ ба барги коҳ

Айши мўоФқонти ширин чу назми ман

Рӯй мухолифонат чун бахти ман сиёҳ