Гузашти он ки рӯй лолаи хайма бар гулзор

Шукуфа бар фалаки афканд аз тараби дастор

Гузашти он ки чунон гарм буд миҷмари боғ

Ки сӯхтии шарараш чун сапанди ҷони ҳазор

Расед инак фаслӣ ки вақт омаданаш

зи бим хушк кунад пӯст бар тани ашҷор

Расед фаслӣ каз бими ҳамла ӣ сармо

Нахезад аз сари оташ ба зарб чун шарор

Чанори дастӣ каз тоби ваии барад ба бағал

Бурун наёрад дигари магар ба фасли баҳор

Бигӯ ки оташи баҳр чаҳ сар ба боло кард

Агар нахоҳад зинҳор аз эзади ҷаббор

Кунун ба меҳри паноҳандаи халқу меҳри паноҳ

Барад ба соя ӣ хуршеди осмони миқдор

Сҳо бибинад дар рӯзи кӯри модарзод

Бидон замири мунир ар намояди астзҳор

Сафина ки дарави маҷмаъ маъонӣ ӯст

Сафина нест ки баҳрӣаст баради рузи хор

Басӣ намонад ки аз обдории шеъраш

Ҳубоб вор шавад нуқтаи андар ӯ сайёр

Зимни адлаши олам мураффаҳаст чунон

Ки лолаи зини пас бе доғи равед аз гулзор