Хусрави арбоби дониши сарви аҳли ҳунар

эй ба истиқлол дар малики сухани молики рқоб

Бо вуҷӯди шеърҳои обдорти шоирӣ

Дигаронро рост тасвираст бар болои об

Маънӣат аз баси баландӣ то бурун ояд зи лаб

По ба фарқ арш сояд чун дуои мустаҷоб

Он сафина нест ашъори ту дар ваии мундараҷ

Жарф дарёӣаст сатру нуқтааш мавҷу ҳубоб

Бо замир лоф медонам назд дар ҳайратам

Каз чаҳ маънии теғ дар гардан фикандаст офтоб

Худ бигӯ ҷузи калаки ҷодӯии фусуни созат ки сохт

Байти кзик унсураш бошад банно яъне зоб

Ин чунин каз даврии базм ту гуяд ҷони ман

Кас намегирад магар аз даврии дарёи саҳоб

Шиква ӣӣ дорам агар дории димоғи истимоъ

Рухсатӣ каз чеҳраи ин роз бурдорам ниқоб

Рабти ман бо мирзои нурӣ чу ихлосам ба ту

Бар ту равшани трз хуршедаст эй олии ҷаноб

Худ нкўдонӣ ки ман ин нохушиҳои фалак

Дили бадв хуш мекунам дар олами пари инқилоб

Борҳо дидӣ кигар бодии вазидӣ бар сараш

Оҳи ман оташ задӣ бар осмони носавоб

Вар нишастӣ бар замираш кард холам бар даҳан

Ашки ман бунёди оламро расонидӣ ба об

Шуд кунун умрӣ ки мҷбўсст дар вайрона ӣӣ

Ғами Фзо ҷое ки вом аз вай кунад дӯзахи азоб

Аз ҳавои гарми он вайронаи ҳаргизи чашм ӯ

Ҳамчуи чашми бахт бедорат нагардад гарми хоб

Бо чунин ҳоле ки гуфтам худ бидиҳ инсофи ман

Чун тавонам дид ӯро дар лагадкӯби дўоб

Он ки номашро сулаймон кардае бар ғам ӯ

Май баради фармони девӣ чанд зишт бе ҳиҷоб

Беш азин девони бФрмон сулаймон бӯда анд

Венаи сулаймон май баради фармони девони алъҷоб

Зини маротиб дар гузаштами як суолам беш нест

Арза медорам ба шарти он ки фармое ҷавоб

Ошноӣ бар тарафи охир на мазлӯмаст ӯ

Дар кадомин дайн раво бошад ба мазлӯмони итоб

Аз ту милоФд Маяфкан ҳам ҳамчунинаш бар замин

Ваз ту менозад мФрмо беш азинши изтироб

Он навиди лутфи воин бе илтифотии аломон

Венаи хилофи расм ва ин кони гуҳари алоҷтноб

Ман хилоф расм мегӯям хилофи расми кӯ

Бар замин афкандан нав раст расми офтоб

Сабти бодои номи ту дар садри девони ҳунар

То буд хатми сухани валлоҳи аълами болсўоб