эй Сайидӣ ки нури сиёдати з рӯй ту

Рахшади чунон ки аз ттқи субҳи офтоб

Тифлони шӯхи чашми маъонии хотират

Урён чу сӯй сафҳа шитобанд бе ҳиҷоб

Номӯси дудмони сухан чун ки калаки тест

Бофад биравишон зи нақши анбарин ниқоб

Лафзӣ ки файзи табъи ту маънӣ дарав нарехт

Назд хиради шикаста суфолӣ ӣаст бе шароб

Тбхолаҳ ҷӯшад аз лаби нозуки дилони фикр

Дар аҳди тугар аз қадаҳ гул хуранд об

Дорад шикастатар зи дили ман нўобкӣ

Гар худ ҳама хатост бгўшт шавад савоб

Табъам ки гоҳи нағмаи тарозии базми фикр

Шармандатар зи тор гусастааст дар рубоб

Равшани дили ту кас ба ҳазор обу тоби сохт

Меъмор кун зхшту гули субҳу офтоб

Гӯйанд тира шуд задам дӯди машрабам

Зони гӯнаи коФтоби зи густохии саҳоб

Инкор худ намекунам , аммо зи ҳазратат

Дорам суол кӣ зкрм лутф кун ҷавоб

Ту худ ҳамон шигарфи баҳорӣ ки хӯни хушк

Дар доғи лола аз нам хилқат шавад гулоб

Ман ҳам на зулфи дили бурунаи шоҳиди ғамам

Каз ман ба ҳарзаи хонаи дил ҳо шавад хароб

Пас ман чаро ба ҳарзаи гушойами забони хеш

Бо ташнагон низо кунам бар сари сароб

эй хуши матоътар дилат аз корвони Миср

Дигар май рез дар қадаҳи шикваи заҳри ноб

Худ заҳр гуфтам вази муҳаббат хаҷал шуд

Шаҳдаст дар мазоқи шаҳиди вафои итоб

Чун шонаи сад забон шудаам то қисм хӯрам

Аммо ба зулфи дӯст на бо ояту китоб

Каз ман ба ғайри меҳру вафои ҳеҷ сар назд

Шарманда нестам зи муҳаббат ба ҳеҷ боб

Моно ки дрдли ту гузаштам ки тира шуд

Он бӯсаи гоҳи раҳмати азин ояти азоб

Вари зон ки узрҳои миннат дилпазир нест

Хатм сухан кунем ба як ҳарфи азин китоб

Ман ҷоҳилами з ҷаҳл наёяд ба ҷузи хато

Ту оқилии зи ақли нзибди магари савоб