Он лаҳза ки дар миён хӯн хуфт

Оҳистаи бзири лаб ҳаме гуфт

эй аз қадаҳи ғурури сармаст

Олӯда ба хӯни бигнаҳи даст

Мо куштаи ҳирс ва оз халқем

Пораи шикам ва бурӣда ҳалқем

Маҳрӯми з неъмат ҷаҳонем

Бастаи лаб ва дӯхта даҳонем

На хӯрдаи гиёҳи боғу бустон

Назимом мкидаҳи шери пистон

Нашинохтаи пои зи сари дам аз шох

Афтодаи бзири теғи саллох

Моӣим ки дар мшимаҳи моам

Ҳастем шаҳиди теғи айём

То аз дил моам гашта берун

Ғлтидаҳи бхоку хуфта дар хӯн

Моро шуда охирина зиндон

Дар меъда май кашону риндон