Шунид гӯши ман аз ҳотифии шаби диҷўр

Ки Эй бихоб тараби хуфта дар сарои сарвар

Хабари збод аҷал нестат магар ки шудӣ

Чу гули бъмри дурузаи зи ғофилии мағрур

Дигар бкўии ибодати куҷои рисии ҳайҳот

Ки тохти тавсани табъати бароаи фисқу фуҷур

Намози ту бачаи арзад ки дар дуо бошӣ

Чу гули кушодаи каф аз бҳрзри брби ғафур

Накарда ёди бсдқ аз ҳазор ва як номаш

Бқср ва ҳур кунӣ майл бо ҳазор қусӯр

Нидои олам ғайбат бигӯаш дил нарасад

зи бскаҳи гӯши ту пар шуд зи нағмаи тнбўр

Боби дидаи сабки сози оташи худ ро

Мабод хок вуҷӯдат равад бабори ғурур

Бисӯз котш сӯзанда шамъи кофураш

Баряш сӯхта бошад чу марҳами кофур

Бисӯз хоки тану нақди ҷон бадаст оварад

Ки зари бсўхтн аз хок тира кард зуҳӯр

Хӯрд чу риштаи ҷони карами марг бар кушта

Макун шикояту Айюб вор бош сабур

Бахотири ори шикасти аҷал чаҳ май бандӣ

Камар чу тири не аз баҳри қатли ваҳшу туюр

Бсди таввоби дарин дар тавон шудани наздик

Бики гуноҳи шӯии солҳо азин дар давр

Ваад заъифи қавии тан ба ним таби лекин

Ирўзгори қавӣ боз мешавад ранҷур

зи баъди мастии исёни хумор ҳурмон аст

Збодаҳи маст пушаймон шавад чу шуд махмур

Ҳалол бошад агар икдлони хўрндши хӯн

Ксикаҳ дар раҳи ҳақи дил ду кард чун ангур

?герат ҳавост иқомати дарин сарои мҷўӣ

Бғири сояи фахри замони мақоми ҳузур

Ҷаҳони лутфу карами мейри наҷми дайни Маҳмӯд

Ки ҳаст малики сахо аз вуҷӯд ӯ маъмур

Яқини ман ки набӯдӣ бғири сӯрат ӯ

Агар исўрти одами вуҷӯди бастии нур

Замири равшанаши ойӣнаи исти ғайби намо

Ки ёфт ҳар чаҳ бахотир касяш кард хутур

Фурӯ гузошт бакор ҷаҳон намонад ҳеҷ

Агар барои мунираш қазо гузорад умӯр

Дурусти хондаи замири вай аз даруни он хат

Ки аз бурунаш бар аинчрхи вожгӯни мстўр

Сахоу халқу карами ӣнқадар казу ояд

Бғир ӯст кадоми офарӣдаро мақдӯр

Аё баланди ҷанобӣ ки хонадон турост

Бар остонаи гадои сад чу қайсару фағфур

Зршги дасти гуҳари пош ту бидида баҳр

Биҷои қатра ашкаст лўлўи мансур

Саманди қадари туро ҷои бсоиаҳ тӯбо аст

Таноби палои зи мишкӣни каманди гесуии ҳур

Зад офтоб аз он меҳри брмсоли фалак

Ки дода ӣӣ ту бадастӯрии худаш дастур

з дидан ту адуии туро буд хафақон

Балии здидни шоҳини тпди дили ъсФўр

Ҳамеша душмани ту поймоли халқ буд

Агар фитода буд мурда низ чун занбӯр

Бичишам дараки ту гардун намӯд чеҳраи зард

Агар чаҳ доштӣ аз чашми мардумаши мастур

Дарин сухан назарӣ нестгар туро гӯйанд

Ки нест чашми фалакро бғири ту манзур

Агар адуии туро дар миён буд ҷангӣ

Мабод ҳеҷ миёнҷӣгарии биҷузи сотўр

Бзргўорои ман чун саноӣ ту гӯям

Ки ақл нест бгнҷи сифоти ту ганҷур

Санои вмдҳи ту аз ҳаду ҳаср берун аст

Кӣ ин расад бенҳоят кӣ он шавад маҳсӯр

Нашуд сифот ту намарқӯм аз ҳазор яке

Нагашт шарҳи ҷамолати яке зи сад мазкӯр

Дили шикастаи аҳлии умед он дорад

Ки бошикастагии шеъри доряши маъзӯр

Ман ин қасидаи бик рӯз гуфтаам биллоҳ

Марои бдъўии шеъри ин қасида шуд маншур

Аз он зи баъд тағо мекунам дуои бақоат

Ки дар дуои ту михизд аз фириштаи нФўр

Ҳамеша то ки занад хайли шаби блшгри рӯз

Сипоҳ рӯз шавад ҳам ба хайли шаби Мансур

Ғамат мабод ва бақо бахшадат худои чандон

Ки аз ҳисоб фузун бошадаш синӣну шҳўр