эй марои доғӣ ба дил аз лаъли оташи ранги ту

Бастаи роҳи зиндагӣ бар ман даҳони танги ту

Нимаи ҷонӣ каз кафи хубон бурун оварда ам

Чун кунам дигар ки берун оварам аз чанги ту

Дар итобӣ бо ман ва оҳиста механдад лабат

Ваа чаҳ дилҷӯеи бимирами пеши сулҳу ҷанги ту

Сӯхтам аз шавқи ту бар ман дилат раҳмӣ накард

Оҳ аз ин бирҳмӣу вой аз дил чун санги ту

Бар қади хубони назар ҳар чанд аҳлӣ мекунад

Кас надорад эътидоли қади шӯху шнги ту