Ончии ғам ту кард агар бозрасам ба диданат

Фарқ манасту пои ту даст манасту доманат

эй ба фириштаи сиратии ояти раҳмату карам

Бо ҳамаи кас вафо кунӣ ин чаҳ ҷафост бо миннат

Сарви баланди ҳимматӣ кӣ ба ту мерасад касе

Вар бирасад куҷо расад даст касе ба гарданат

Равшании ду чашми мо хок раҳат шуд аз сафо

Серумаи чашми дӯстони кӯрии чашми душманат

Доғи ту сӯхти ҷони ман аз ту чаҳ пӯшами ин сухан

Балки чу шамъ кФтаҳ шуд зоби ду дидаи равшанат

Онкии надидаи рӯзу шаби васф биҳишт ме кунад

Ваа чаҳ қиёматӣ буд гар бирасад ба гулшанат

Аҳлӣ аз офтоби худ давр агар бимонада ӣӣ

Сабр кун ки оқибат расад равшане ба равзанат