Саропои шамъ аз он нураст каз олӯдагӣ давр аст

Агар сӯзади чунин парвонаи ҳам нури алӣ нур аст

Бимни домани поки ту софии дил буд ошиқ

Ки дар ойӣнаи нозири сафо аз акс манзур аст

Набояд завқи гуфторати бути чини боту зон лофад

Чаҳ фаҳмади нақш деворӣ макун айбаш ки маъзӯр аст

Ман аз оби ҳаёти он даҳони мастами таваҳҳуми доне

Ки ин мастӣ ки ман дорам на кори об ангур аст

Миёни моу зоҳиди доғ май чун ғунча дар гул шуд

Ман аз бе пардагии расво ва ӯ дар парда мастураст

Ҳадиси синаи чоки ту аҳлӣ шӯҳратӣ дорад

Чаҳ пӯшии пардаи айбиро ки дар офоқ машҳураст