Маҳрӯмии мо ҷузи гунаҳ бахт набошад

Врнии дили кас низ чунин сахт набошад

Гар дар сар ва сомон задам оташ макунам айб

Онро ки ҷигари сӯхти ғам рахт набошад

Ҳаргиз напазирад рақами нақши муҳаббат

Ҳар сина ки чун оинаи як лухт набошад

Аз шавқи ту дар сари ҳаваси хок нишинӣ аст

Онро ки сари тоҷу дил тахт набошад

Аз тирагӣ бахт шудӣ аҳлӣ аз ӯ гум

Ёрб ки касе чун ту сияҳ бахт набошад