Мояи хӯбии ғами бечорагон хӯрдан буд

Хӯбии хуршеди ҳам аз зарра парвардан буд

Аикаҳ ошиқ мешӯй аз хӯни дил хӯрдани манол

Ишқ варзидани бхўбони хӯни дил хӯрдан буд

Ошиқӣ ҳарчанд афрӯзади чароғи дил чу шамъ

Аввалаши сӯзу гудозу охираши мурдан буд

эй хуши он ҷангӣ ки уфтад дар миёни дӯстон

Охир аз сулҳу сафоашони даст дар гардан буд

Несташ пурвои каси оншўху касро дил намонад

Вой агар он биўФо дар қасди дили бурдан буд

Ёр агар афзӯн з хуршедаст мо аз зарра кам

Бо заъифони хашму бдмҳрии ситам кардан буд

Гар чу шамъати ишқи сӯзади аҳлӣ аз мурдан ба аст

Сӯхтани дилгармӣу мурдани дили афсурдан буд