Он сарв агар аз чашми ман дар чашм душман ме шавад

Аз мардуми олӯдаи дили олӯда доман ме шавад

Оҳ аз шаби ҳиҷрони ман венаи ҳасрату ҳурмони ман

Чанд ошнои ҷони ман бегона аз ман ме шавад

Шабҳо ки мнбии он писар оҳӣ барорам аз ҷигар

Ҳамсояро нури саҳари равшани з равзан ме шавад

Бар рӯй он зебои санамгар чашми дузади душманам

Аз сӯзи ғайрат бар танам ҳар мӯӣ сӯзан ме шавад

То ҳасан ӯ бар ҷо буд шӯру фиғони мо буд

Аз хӯшаи чини ғавғо буд ҳарҷо ки хирман ме шавад

Он ишваи ҷӯии тундху гар бинадам як раҳ ба кӯ

Бо ман зи рашки меҳр ӯ сад дӯст душман ме шавад

Аҳлии ман ӯро моилам аз гул чаҳ бошад ҳосилам

Оташи пурситамгар дилами моил ба гулшан ме шавад