Оҳи ин чаҳ фитна буд ки чарх баланд кард
Вои ин чаҳ дӯд буд ки ҷон дардманд кард
Бод аҷал фиканд санавбари қадами бхок
Озурдаи сад ҳазор дил мустаманд кард
Ганҷӣ ки зер по напасандед фарқи арш
ӯро чаҳ шуд ки хоки нишинӣ писанд кард
Парвонаи вор бар сари он шамъи олимӣ
Ҳарчанд ҷони сӯхтаи худ сапанд кард
Охир ки кард боди аҷал зон чароғи давр
Вази шамъи он ҷамол ки дафъ газанд кард
Он ёдгор буд зи соҳиби кароматӣ
Кўрои худоӣ дар ду ҷаҳон арҷманд кард
Яъне низоми миллату дайни Аҳмади онкӣ ӯ
Номи Халифаи алъҷмиро баланд кард
Гар шуд низоми дайни зафари исломро чаҳ шуд
Ҷони ҷаҳону зубдаи айёмро чаҳ шуд
Шаръ аз низом монад шариъати паноҳи кӯ
Хуршеди шаръи парвариши арши иштибоҳи кӯ
Гирами фалаки муқобил ӯ хайма ме занад
Он ҳишмату бузургӣ ва он дастгоҳи кӯ
Хуршед агар ба маснади даврон буд азиз
Он иззату тамаккун ва он қадару ҷоҳи кӯ
Рӯзу шаб аз қиёмати мотам табоҳ шуд
Гар ҳашар нест равшании меҳру моҳи кӯ
Он офтобро нафаси гарм сард шуд
Лаб ҳам бибаст оинаи субҳгоҳи кӯ
Гетии намои шикаст ва надорам маҷоли оҳ
Вари ҳам маҷоли оҳ буд тоби оҳи кӯ ?
Даъвии дӯстӣ ва пас аз дӯсти зиндагӣ
Дар шаръи меҳри даъвии моро гувоҳи кӯ
Ҳаргизи замонаи ганҷии азин дар замин наёфт
Ҳаргизи сипеҳри ҳам зафарӣ инчунин наёфт
Он марҳами дарун ки ба захм ҳалок рафт
Оби ҳаёт буд чаро зер хок рафт
Он гавҳари латиф дар ин хокдони ғам
Бо ҷисм пок омад ва бо чашм пок рафт
Чун чашми лолаи наргиси хубони зи доғ ӯ
Аз бас ки рехти хӯни ҷигар дар муғок рафт
Оҳ аз ҷаҳон ки дар чаманаш ҳар гулӣ ки раст
Рӯзӣ ки рафт аз ситамаши сина чок рафт
Ҳар каф ки шуд хизоби дарин боғи ҳамчуи гул
Охир ба боди ҳодиса чун барг ток рафт
Аз сӯзи оҳу нолаи ёрони дарин азо
Душман агар расед ҳам андӯҳнок рафт
Андеша кун ки ком ки ширин шавад зи даҳр
Коби бақо ба тхлии заҳр ҳалок рафт
Дорад ҳамеша косаи заҳрии аҷал ба даст
Венаи чошнии заҳри расонад ба ҳар ки ҳаст
Кӣ ёди дӯст аз дил ношод ме равад
Аз дида гар бирафт кӣ аз ёд ме равад
То ӯ бирафт ҳамдам оҳаст ҷони мо
Бе дӯсти ҷони мо ҳама бар бод ме равад
ӯ шуд ба хоб ва фитна баровард дасти ҷавр
Кори ин замон ба нола ва фарёд ме равад
Гӯи сар бар ори чашмаи ҳайвони зи зери хок
Дар зулми марги байн ки чаҳ бедод ме равад
Халқии асири дӯзахи ғам зин қиёматанд
ӯ дар биҳишти фориғ ва озод ме равад
эй сайли гиря чанд ба таъҷил май рӯй
Оҳистаи рӯ ки хонаи з бунёд ме равад
Ҷон дар азал ба малик вуҷӯд омад аз адам
Боз аз вуҷӯд дар адам обод ме равад
Бо нӯши зиндагии ҳамаро заҳр мурдан аст
Ҳаркас ки зоди оқибат аз баҳр мурдан аст
Хаттӣаст бар сари ҳама аз хуб то ба зишт
Аз марги сари макаш ки чунинаст сарнавишт
Аз марг чора нест ба ҳарҷо ки май рӯй
Хоҳӣ ба каъбаи рахти кашу хоҳ дар кунишат
Бигузар зи боғи даҳр агар мурғи зиракӣ
Кин лолаи зори хоки азизон ба хӯни сиришт
Гар ҳам касе ба тахт сулаймон расад чаҳ суд
Каз тахту тоҷи сар наад охир ба хоку хишт
Кӯи хоҷаи ҷаҳони зафари исломи соидӣ
Каз лутф дар дили ҳамаи каси тухми меҳри кишт
Мурғи дилаши зи гулшани олам ба танг буд
Ҷо дар биҳишт карду ҷаҳонро ба ҷои биҳишт
Чун тоири биҳишт буд мурғи рӯҳ ӯ
Таърихи риҳлаташи талаб аз « тоири биҳишт »
Доими зи ҳақи дили зафари исломи шоди бод
Умри муайяни дайни Муҳамади зиёди бод