Накӯ бошад ба ошиқи лутфи дилбар

Вале ҳар чанд пинҳонтар накӯ тар

Макун ишқи ниҳон чун шамъи равшан

Ки бошад аз ҳасудони бими куштан

Ҳасудонро буд ранҷӣ ба сина

Ки бемӯҷиб ҳаме варзанд кӣна

Ҳасади теғӣ буд чун неши каждум

Ки ҷӯяд бе сабаби озори мардум

Ҳасади оташ буд чун брФрўзд

Баҳри хушк ватарӣ кофтад бисӯзад

Гар ин оташ занад бар сина ӣӣ тоб

Касаш нанишонд алои теғ чун об

Чу бо парвонаи шамъ аз айни раҳмат

з мастӣ кардӣ изҳори муҳаббат

Бахуд чун мор , бод аз рашки печид

Ки ганҷиро ба чанг муфлисӣ дид

Чунонаш боди рашкӣ зон ду тан хост

Ки инро куштан ӯро сӯхтани хост

зи ғайрати тунди гашту қасд ӯ кард

Каз он гулбуни фурӯи резади гули зард

Рибоед аз сари шамъи афсари нур

Кунад парвонаро аз васл ӯ давр

Вале ҳар чанд аз кини сӯй ӯ тохт

Наёраст аз сараши тоҷи зари андохт

Ҷузи ин тарафӣ набаст аз рӯй моҳаш

Казу кунҷ шуд бтрФи маи кулоҳаш

Чу шамъаши тоҷ бар сар каҷ шуд аз бод

Қиёмат дар миён маҷлис афтод

Ки ногуҳи тоҷи он мишкӣни кулола

Равад бар бод ҳамчун тоҷи лола

Баромад аз дили халқ аз ғамаши дӯд

Ки ӯ чашму чароғи анҷуман буд

Чу хуии нозуку табъи салимаш

Набӯд аз нозукии тоби насимаш

зи айни мардумии халқ аз чапу рост

Паии он нури чашм аз ҷой бархест

Барои чораи ҷӯӣ ҳар ки бишитофт

Бғир аз парда тадбирӣ наме ёфт