Тонигор ман зи сунбул бар самани пари чини ниҳод
Доғи ҳасрат бар дили сӯратгарони чини ниҳод
Зулф ӯ бргли зи авди хоми хам дар хам фиканд
Ҷаъд ӯ бар маи зи машки ноби чин бар чини ниҳод
Онкӣ дар ёқӯти машки огӣн ӯ шукри сиришт
Қӯти ушшоқи андари он ёқӯти машки огӣни ниҳод
Ҳар дилӣ каз саркашӣ наниҳод сари брҳичи хат
Зери зулф ӯ кунун сар бар хати мишкӣни ниҳод
Ман ғуломи он хати мишкӣни ки ҳи гӯйии мӯрча
Пой машк олуд бар барги гули насрини ниҳод
То нбўсидми лаби ширин ӯ нашнохтам
Коизди оби зиндагонӣ дар лаби ширини ниҳод
Мӯбади озрпрстонро дили ман қиблаи гашт
Зонка ишқаш дар дили ман озари брзини ниҳод
Ҳар ки аз ранҷи ман ва аз кор ӯ огоҳ шуд
Номи ман Фарҳод карду ном ӯ ширини ниҳод
Ҳоли хеши андари балоӣ ӯ дили мискини ман
Худ таба карду гунаҳ бар чашми равшани байни ниҳод
Хоби хеши андари ғам ӯ чашми равшани байни ман
Дӯш гум карду баҳона бар дили мискини ниҳод
Чашму дилро ман маломат чун кунам аз ишқи хеш
Банд бар ҷони ман он парвардаи тксини ниҳод
Некбахти он кас ки дил дар банди ишқ ӯ набаст
Пар гирифт аз ишқ ӯ бар мадҳи шамси аддӣни ниҳод
Он имомии кови шаҳоб соқибаст ислом ро
Ваон шаҳобии кови қадам бар тораки парвини ниҳод
Абди раззоқи он ки андари сояи иқбол ӯ
Бахти олии рой бар болои алӣин ниҳод
Рӯзи аввали ков саворӣ кард дар майдони илм
Рӯзгор аз баҳр ӯ бар асби давлати зини ниҳод
Кард дар хулди барин рӯҳи аломин ӯро дуо
Ҳури омини кару ризвони гӯш бар омини ниҳод
Ахтарон бо бахт ӯ шатранҷ рифъат бохтанд
Бахт ӯ ҳар ҳафтро асбу руху фарзини ниҳод
Кард давлати остони давлаташи болини хеш
Ҷуфт давлат шуд касе кови сар бар он болини ниҳод
Муштарӣ саъдаст чун кинтузад аз аъдои хеш
Офтоб ӯро лақаби миррӣхи кайвони кини ниҳод
Ҳар ки дар гетии баннои кин ӯ оғоз кард
Он банноро қоида бар лаънату нафрини ниҳод
Фхркрдӣ гар нишастӣ соъатӣ бар хон ӯ
Он ки ӯ бар хон симини косаи заррини ниҳод
Саҷда кардӣ гар бидидӣ тахту бору зин ӯ
Он ки аз оғози расми тахту бору зини ниҳод
Гарчи акнӯн дар аҷам ҳастанд родон бе қиёс
Рӯзи родии бахшиш беминнат ӯ ойини ниҳод
Врчаҳ дар аҳд набӣ буданд шерон бе шумор
Рӯзи мардии пой дар сафи соҳиби сафин ниҳод
эй бародари зодаи садрӣ ки давлатро асос
Аз замини Кошғар то баҳри қстнтини ниҳод
ӯ ба уқбо рафту андари қалъаи иқболи хеш
Аз улӯми ту захираи ҳишмату тамкини ниҳод
Сохт ӯ аз гавҳари шукри ту тоҷии қӣматӣ
Дар биҳишти он тоҷро бар фарқи алӣин ниҳод
Осмон каз боди фарвардини заминро зинда кард
Лутфу табъи ту магар дар боди фарвардини ниҳод
Нори пеши тини суҷуд аз рашки нур ту накард
Ков ҳаме донист коизди нури ту дар тини ниҳод
Орзӯ омад фалакро то бисанҷад ақли ту
Кирдигори андркФ ӯ каффаи шоҳини ниҳод
То ки дар дасти ту пайдо шуд калиди ганҷи илм
Душманати қуфли ҷаҳолат бар дили ғамгини ниҳод
То ҳаме дам зад бидонадяши ту андари сҷн буд
Чун дамаши бигусаст бо аз сҷн дар сҷини ниҳод
Тезии ханҷари ниҳоди андари сари ақломи ту
Он ки андари чӯби Мӯсои ҳайати танин ниҳод
Вондри ақломи ту аз баҳри ҳалоки душманон
Қади тиру шакли рмҳу пайкари зубини ниҳод
Мҳтро аз зарбати гардуни дили ман хаста шуд
Лутфи ту бар хастаи ман марҳаму таскини ниҳод
То замирам ёфт дар мадҳи ту талқин аз хирад
Доми фикрат бар раҳи маънӣ бар он талқини ниҳод
Ҳиммати олӣат чун бишунид гуфтори маро
Кард таҳсину зи эҳсони меҳр бар таҳсини ниҳод
Чун дилатро он писанд омад арӯси шеъри ман
Ҷавдат ӯро маблағӣ ҳар соли бркобини ниҳод
Оҷиз ояд зини сухангар зинда гардад он ки ӯ
Достони бежану афсонаи гургин ниҳод
То ки бошад дар набии ному нишони он набӣ
Кови писарро гоҳи қурбон бар гулӯи скини ниҳод
Бар ту фаррухи боди иди он набӣ кандар ҷаҳон
Дайни тозиро шариъат то ба явми аддӣни ниҳод
Кард эзади ҳам салоат ва ҳам сиём аз ту қабул
Вази ту розии ҷони он кандар шариъати ин ниҳод