Ҳаркас ки дид чеҳраи он тарки симбр
Аз гулистон боғ нахоҳад гулии бабр
Зирокаҳ ҳаст чеҳра ӯ чун гулии бадеъ
Андари латофат аз ҳамаи гулҳо бадеъ тар
Чун гул шавад шукуфтаи рӯзии бпжмрд
Венаи гули алии алдўом буд обдор ва тар
Гулро кунанд бо шукри омехта ба қанд
Венаи гули зи табъи хештани оради ҳамеи шукр
Гулро кунанд хор ва бирав брнҳнди пой
Венаи гул буд ҳамеша гиромӣ чу чашми сар
Гулро зи нури шамсу қамари тозагӣ буд
Венаи гул ба нур ҳаст ба аз шамс ва аз қамар
Ҳаргиз гулӣ набӯд ва набошад бад-ӣни сифат
Пайванд ӯ зи анбару дебои шӯштар
Аз сими хоми бехаш ва аз авди хоми шох
Аз офтоби баргаш ва аз моҳтоб бар
Бар тараф ӯ ҳамаи шабаҳу лаъл дар миён
Дар зер ӯ ҳамаи саману машк бар зибр
Барчин ӯ зи сунбули мишкӣни длФриб
Гулзор ӯ зи маҷлиси дастури додгар
Одили низоми малики замини сарвари замин
Олами қавоми дайни ҳудои Сайиди башар
Шоистаи бўолмҳосни кои ҳисон ӯ шудаст
Дар равзаи мъолии олии яке шаҷар
Ҳаргизи чунон шаҷар набӯд низ дар ҷаҳон
Конро зи шукру мадҳ буд сояу самар
Дар шарқу ғарби садри вазорат ба ӯ супурд
Султони шарқу ғарбу худованди баҳр ва бар
Гар ҳукм ӯ ба сон дарахтӣ шавад баланд
Аслаш буд ба ховару фаръаш ба бохтар
Парвоз агар баробари қад раш кунад уқоб
Гирад ситорагони фалакро ба зери пар
Аз илм агар шудаст алӣ дар ҷаҳони илм
Вази адл агар шудаст умр дар ҷаҳони смр
Додаст гоҳи илми хилофати бадви алӣ
Додаст гоҳи адли ниёбати бадви умр
Осор ӯ ба сон ситорааст як ба як
Алфоз ӯ чу гавҳар покаст сурбаи сар
Гӯйии магари тасарруф ӯро мусаххаранд
Андари фалаки ситорау андари садафи гуҳар
Гоҳи қиёси дониш ӯ бугзарад зи ҳад
Вақти шумори бахшиш ӯ бигузар змр
То пеши халқи дунёи адлаши сипар буд
Фазли худои арш буд пеш ӯ сипар
Бо адл ӯ аҷаб набӯдгар ба дашту кӯҳ
Оянд гургу мяш ба ҳам сӯии обхўр
Бо рой ӯ аҷаб набӯдгар зи осмон
Оянд пеши тахти шаҳаншоҳи моҳу хур
Ҳаст аз зафар ҳамеша нафари сӯии даргааш
Як дам задани ҳамеи зи нФрнгслди нафар
Бо ҳайбату сиёсат ӯ душманонаш ро
Аз табъ ва аз димоғ бирафтааст шӯру сар
Вази ҳиммату саховат ӯ дӯстонаш ро
Дардаст ва дастгоҳ фузудаст зӯру зар
Аз буи дӯстяш бинозад ҳамеи равон
Вази туф душманяш бисӯзад ҳамеи ҷигар
Норайаст кини аўкаҳи мъонишро ҳаме
Дидаи пар аз духон кунаду дили пар аз шарар
Бадхоҳ ӯ сафар ба раҳе кард дербоз
Ҳаргиз умед нест ки боз ояд аз сафар
ӯро стоӣу қиссаи давр фалак магӯӣ
ӯро парасти вондаҳи кор ҷаҳон махӯр
Ков сокинаст агар чаҳ фалак ҳаст бе қарор
Ков комиласт агарчӣ ҷаҳон ҳаст мухтасар
эй зирклки ту зхтн то ба қирвон
Ваии зери ҳукми ту зи ҳалат то ба Кошғар
эй кадхудои Подшаҳӣ каз футуҳ ӯст
Машриқи пар аз аҷоибу мағриби пар аз ъбр
То сӯрати бадеъи ту эзад наёфарид
Давлат нашуд мусаввир дар олами сувар
То калаки ту ба зари ннгорид рӯй рӯз
Андар ҷаҳон набӯд шаби фитнаро саҳар
Шоҳи ҷаҳон ба малик сулаймон дигараст
Дар малик ӯ ба илми туе осиф дигар
Ваҳми ту дар шикастани хасмон зиёдат аст
Аз дастбурди рустаму афсуни золи зар
Оташи зи хашми тавбаи ҳаҷар дар наҳуфта шуд
Воб аз латофати ту равони гашт аз ҳаҷар
Аз меҳр ту расед ба сӯии ҷинони нишон
Взкин ту расед ба сӯии сқри хабар
Ризвон гирифт сӯрати меҳри ту дар ҷинон
Молик гирифт пикркини ту дар сқр
Он ков хатар накарду тўрои гашти никхўоаҳ
Фарзонаи вори хештани афканд дар хатар
Дар бешаи хилофи тугар жарф бингаранд
Бечоратар зи оҳӯӣ модааст шери нар
Ҳркўи зФр ҳаме бигушоед зи нақси ту
Дасти фалак ҳама кунадаш хок дар зФр
Номи тўрои сздкаҳи зафар бандагӣ кунад
Каз рои ту Фроштаҳ шуд рояти зафар
Боқӣ буд ба чун ту халафи ҳишмати салаф
Олӣ буд ба чун ту писари давлати падар
Фархундаи он салаф ки мар ӯро туе халаф
То зиндаи он пдркаҳи мар ӯро туе писар
Бо ҳиммати ту чарх баситаст чун срӣ
Бо хотири ту баҳр муҳӣтаст чун шимур
Ҷӯади ту чун ҳавост ки натавон азуи шикеб
Хашми ту чун қазост ки натавон азуи ҳазар
Боғи мдиҳро нъм туаст чун сабо
Кишти умед рокрм туаст чун мтр
Гар ҳоҷиби ту пӯшади пайкорро зира
Вари човуши ту бандади пархошро камар
Он мурғро ба тир ба зери орад аз ҳаво
Венаи рангро ба теғи фурӯди орад аз камар
То ҳафтро ҳамеша масираст дар буруҷ
То ҳафтро ҳамеша мадораст бар мдр
Шаш чизи боди баҳри ту ҳамвора зини ду ҳафт
Иқболу ъзу давлату ҷоҳу ҷамолу фар
Аз бахти бандагони тўрои ноз бе ниёз
Вази даҳри чокарони тўрои нафъ бе зарар
Доими кушодаи чашм дар иқболи ту қазо
Доими ниҳодаи гӯш бар овози ту қадар
Гӯшӣ ки на ба ҷони сухани тўкнди самоъ
Чашмӣ ки на зи дил ба сӯй ту кунад назар
Аз ҳодисоти гетии он чашми боди кӯр
Вази ноӣботи гардуни он гӯши боди кар
Бар ту хуҷастаи мавсими қурбону рӯзи ид
Дар рӯзи иди ҷашни баҳорати хуҷаста тар