Аҳли миллат чун ба шаби диданд бар гардуни ҳилол

Хуррамии диданд ва фаррух доштанд ӯро ба фол

Кишти ҳоҷат зуд бадрӯданд бар дасти умед

Зонка ҳамчун доси заррин буд бар гардуни ҳилол

Бо дуо ва бо тазаррӯъ дастҳо бардоштанд

Панҷ ҳоҷат хостанд аз кирдигори зулҷалол

Нусрати дайну давоми неъмату амни ҷаҳон

Сиҳҳати нафасу бақои меҳтари некӯи хисол

Шайхи алисломи он ки ҳаст ӯ дайни яздонро шараф

Зўолсъодаҳи он ки ҳаст ӯ давлати шаҳро ҷамол

Он Муҳамад каз ҷалолу ъз ӯ ҳосил шудаст

Суннату шаръи Муҳамадро басии ъзу ҷалол

Нест мисли ӯ ба Широзу хуросони Ироқ

Дар амали дидаи қабули панҷ султони шаст сол

Ҳам ба неъмати ҳам ба ҳишмати дастгири хосу ом

Омро монанди ъаму хосро монанди хол

Андари он гетӣ ба номаш то ба одами ъзи асл

Вндрини гетӣ ба ҷоҳаш то ба маҳшари фахри ол

Бози иқболаш нишеман карда бар ҳафт осмон

Ҳафт кавкабро гирифтаи зери пару зери бол

Бахт ӯро аз саодати офариди андари азал

Кирдигори лами изли парвардгори лоязол

Чун дуруст омад яқини андари таваккул бар худоӣ

Дил набандад дар нуҷум ва дар қирону иттисол

Ҳаст некӯи зоҳираш чун ҳаст некӯи ботинаш

Оина чун рост бошад рост бинмоед хаёл

Офтоби андари суъӯду моҳу анҷум дар шараф

Кавкаби аъдоӣ ӯ андари ҳубут ва дар вабол

Кор ӯ дар дайни яздони бахшиш ва бахшоиш аст

На з бахшиш гирад ӯро на зи бахшоиши малол

Гуҳ фиристад хайл дар хайлу қатори андари қатор

Сӯии лашкаргоҳи шоҳон аз сёб ва аз нъол

Гуҳи зи симу ҳала ӯ сӯии даравишони шаҳр

Кӣса бар кӣса равонасту ҷуволи андари ҷувол

Рӯзу шаби ҷўдши ҳамеи ранҷ мусулмонон кашад

Ҷӯад ӯ гӯйӣ мъиласту мусулмонони аёл

эй амидони пеши ту беқадар ва беқимат чунонк

Пеши ёқӯти обгинаи пеши пирӯзаи суфол

Ҳарчӣ андари офариниши дайгариро мумкин аст

Эзади он ҷумла тўро додаст ҷузи айбу ҳам?ил

Нор тезӣ гирад аз хашми ту вақти интиқом

Хок сабр омӯзад аз ҳалами ту вақти эҳтимол

Моҳи таъӣди он гуҳии тобад ки ту гӯйӣ битоб

Сарви иқболи он гуҳӣ болад ки ту гӯйии бибол

Он ҳаводиси кандарин айём пеш омад ту ро

Зон аҷаб тар ноед андари умрҳо пеши риҷол

Ҳам зи қасди душманон ва ҳам зи бими ҳосидон

Ҳам зи истилоу макр ва ҳам зи қаҳру аҳтёл

Исмати яздони нигаҳдору нигаҳбони ту буд

То набӯд андари бақои ту ҳаводисро маҷол

Ваҳми ту бар ҳам зад охири ончӣ хасмон сохтанд

Сари ту бар ҳам шикасти охири тилисми бадсигол

Дар ҳама вақте ниҳоят нест иқболи ту ро

Дӯсту душманро дар ин маънӣ на қиласт ва на қол

Ту ба ҷои хеш сокин бошу фориғи дори дил

Гар ҳамаи гетӣ пуроташ гардад аз кину қаттол

Саломи ин крштосби хушнӯдӣ дар сайти баёни азодӣ девона аст

Лашкарии ҷаррори дорӣ бар ямин ва бар шимол

Гар ба ҷавшан ҳоҷат ояд чокаратро дар хазон

Обро чун ғайба ҷавшан кунад боди шимол

Вари ғуломатро ба пайкон ҳоҷат ояд дар баҳор

Аз забарҷад бар дарахти гул падед ояд нсол

эй ҳасади бардаи зи мавҷи табъи ту мавҷи баҳор

Вай хаҷал гашта зи сайли ҷӯади ту сайли ҷибол

Чун ниҳолӣ буд табъи ман раҳе дар боғи шеър

Парвариш кардӣ ба ҳиммат то дарахтӣ шуд ниҳол

Бе қабулати зистан бар хештан дорам ҳаром

Каз падар дорам қабули ту ба мироси ҳалол

Об аз оташ баркашидангар маҳол зоҳираст

Ман ба фари ту ҳаме нашиносам ин маънии маҳол

Зонка дар мадҳи ту шеърами обу табъам оташ аст

Чун туро байнами з оташ баркашам оби зулол

Ончӣ сӯрӣ кард зи асрори карам бо унсурӣ

Зикри он боқӣаст то боқӣаст айёму лёл

Ман бад-ӣни давлат ба шеър аз унсурии камтари ним

Ту басии афзӯнӣ аз сӯрӣ ба эҳсон ва навол

Чашм дорам каз ту бошад дар ҳама вақте маро

Ёрӣу тимори дории ҳам ба ҷоҳ ва ҳам ба мол

Гарчи хуштар бошад он шеърӣ ки дар тшбиб ӯ

Ҳам ҳадис ишқ бошад ҳам ҳадиси зулфу хол

Рӯзи иди рӯзаи доронро чунин гӯйанд шеър

Ҳам ситоиши ҳам дуои ҳам таҳнияти ҳам ҳасби ҳол

То ки аз махдуми ходимро буд биму умед

Тока аз маъшӯқи ошиқро буд ҳиҷру висол

Бахти ту махдуми боду ходимонаши рӯзу шаб

Умри ту маъшӯқи боду ошиқонаши моҳу сол