Зулфу чашми дилбари ман лоъбаст ва соҳираст
Лаъиби зулфу саҳари чашм ӯ бадеъу нодуруст
Даҳ яке аз лаъиби зулфаши мояи даҳ лоъб аст
Сад яке аз саҳари чашмаши тӯша сад соҳираст
Чашм ӯ бе хоби хоб олӯда бошад рӯзу шаб
Чашми ман зон зулф хоб олуд ӯ шаби соҳрст
Моҳи равшанро шаб торик бинмоед ба халқ
Ваон шаби зулфаши ҳамаи рухсор ӯро сотрст
То ки пенҳо Наст моҳи андари шаби торик ӯ
Рози ман дар ишқ ӯ чун рӯз равшан зоҳираст
Бар паранд ӯ тарозии коизд аз ънбркшид
Қадари он беш аз тарози ҷома ҳои фахриаст
Халқи рӯҳи афзой ӯ унвони лутф холиқ аст
Фитрати зебоӣ ӯ унвон сунъ қоҳираст
Дар дили ман шодӣу шӯр аз шароб шавқ ӯст
Зонка шҳророу ширину шигарф ва шотираст
Дар баҳоии бӯсае дил хоҳаду ҷон бар сиррӣ
Гар тиҷорат пеша дорад бемуҳобо тоҷираст
Ошиқ ӯгоҳ чун ёқӯб аз ғам шефта аст
Гоҳ чун Айюб дар ранҷ ва балоҳо собираст
Машҳади ушшоқи гетӣ дар хуросон кӯй ӯст
Мақсади зуввори даргоҳи аҷали бўтоҳрст
Малики шоҳонро вҷиаҳу дайни яздонро шараф
Зини давлат зонка нафас ӯ шариф ва тоҳираст
Номвари саййидалии садрӣ ки бар чархи баланд
Наҷми саъд аз толеъ ӯ то қиёмати зоҳрст
Нури хуршеди шумогар боҳрсти аҷром ро
Нури райши нури хуршеди саморо боҳрст
Бар нигини малики меҳр аз нақш тўқиъот ӯст
Меҳр ӯ дорад ҳар он кандар кифоят моҳираст
Дӯстонро Носири аи сети андари муҳаббати меҳр ӯ
Кин ӯ андари адовати душманонро қоҳираст
Ном ӯ саъдаст ва ҳар саъдӣ ки бар афлок ҳаст
Андарин давлат ба умр ва рӯзгораш нозираст
Саъд нозир шуд ба умру рӯзгораши лоҷарам
Боғи умраши сабз ва рӯй рӯзгораши нозрст
Асли маҷдаш собитасту қутби ҷоҳаш сокин аст
Наҷми фазлаши зоҳрсту баҳри ҷўдши зохрст
Бар сипеҳри ақли рой ӯ шаҳоб соқиб аст
Дар ҳавои ҷӯади даст ӯ саҳоб фотираст
Охир ҳар мадҳат ӯ меҳнатиро аввал аст
Аввал ҳар улфат ӯ офатиро охираст
Содиқ ( ъ )у боқир ( ъ ) хирадро бо ҳудо карданд зм
Аз хирад чун содиқаст ва аз ҳудо чун боқираст
То ҷаҳон бошад буд маъмури байти малику дайн
Зонка байти малику дайнро давлат ӯ омираст
Ҳаст гӯши чарх бар овози калакаши рӯзу шаб
Рости гӯйӣ чарх маъмураст вклкш омираст
Ҳалам ӯ бар хашм агар ғолиб буд нашигифт аз онк
Хок чун оташ барафрӯзад бар оташ қодираст
Ҳоҷаташ ноед ки ғайриӣ нашри фазл ӯ кунад
Зонка доими ҳиммат ӯ фазл ӯро ношираст
Соминаст ва тосъаст афлокро курсӣу арш
Ҳиммат ӯ аз баландии он ададро ъошрст
Фатҳ тираст он куҷои таркон ӯро таркиш аст
Моҳ наъласт он куҷои асбон ӯро ҳоФрст
Ҳар сухан каз гуфта ӯ мустамеъро ҳаст ёд
Он сухан ҳамчун мисли бар ҳар забонӣ соираст
Ҳаст дарвешӣу бадбахтии ду офати халқ ро
Эминаст аз ҳар ду офати ҳарки ӯро зоир аст
эй накӯи корӣ ки холӣ нест аз анъоми ту
Ҳркҷои ди ри ҳафт кишвар воридаст ва содираст
То уқоби қадари ту бар осмон тоир шудаст
Мхлбу минқор ӯ бар чашм насар тоираст
Нест дар дунёу уқбои ҳосидатро обрӯ
Ҳам ба дунё хоинаст ва ҳам ба уқбои хосрст
Аз қабули ту умед истимолат ёфта аст
Ҳар дилии каши рӯзгори номусоиди зоҷрст
Ваон ки ӯ аз ҷаври ҷоӣр буд тарсони пеши азин
Дар паноҳи адли ту эмини зи ҷаври ҷоӣрст
Шукри неъматҳои ту ҷузвӣаст аз ислому дайн
Ҳар ки ӯ мункир шавад ислому дайнро кофар аст
Мадҳи гӯй ту сазад гар ёбад аз яздони савоб
Зонка дар мадҳи ту неъматҳои ӯро зокираст
Шеъри шоир дар баландии бартар аз шеърӣ шудаст
То санои ту ба шеъри андар шиор шоираст
Шоири давлати мъзии зери бор шукр туаст
Гар зи дарга ғоибаст вагар ба ҳазрат ҳозир аст
Об аз оташ баркашад чун офарин гуяд ту ро
Зонка дар шеъри об лафзаст ӯу оташ хотир аст
Олимӣ гардад муаттар чун туро гуяд мдиҳ
Зонка аз атри мдиҳти хотир ӯ отир аст
Ҳақи он маънӣ ки мадҳ туаст натавонад гузошт
Лафз аз он маънӣ ки бар дил бигузаранд қосир аст
То чаман ҳар сол аз овози мурғони баҳор
Бар мисоли маҷлисӣ пар равад соз ва зомр аст
Бо насими равзаи ризвони насиб муттақе аст
То сумуми оташи дӯзахи насиб кофар аст
Дастгиру Носири озодагони бодии мудом
Коиздт дар ҳар мақомии дастгир ва Носираст
Аз саодати бошёи розӣу шокир ҳамчунонк
Рои аъло аз ту розии рои олӣ шокир аст
Боди вофири неъмати ту боди комили ҷоҳи ту
То ки баҳри комил аз арқони баҳр вофир аст
Ризқ ту дода тамом аз раҳмат ва аз мағфират
Он худовандӣ ки раззоқу раҳим ва ғоФр аст