Худовандӣ ки тоҷи дайну дунёст

Ба давлати дайну дунёро биёрост

Аз он тоҷӣаст дар дунё ва дар дайн

Ки анъли аи мураккаб ӯ тоҷ ҷавзост

Далели давлаташ чун рӯзи равшан

Ба ҳафт иқлӣми гетӣ ошкор аст

зи фари бахти он султони олам

Ба аз касрӣ ва зўолқр найен ва дорост

Ту гӯйии давлат ӯ офтоб аст

Ки нур ӯ ба шарқ ва ғарб пайдост

зи иқболи дуо ва ҳиммат ӯст

Ки султон бар ҳама хасмон тавоност

Замири равшану андеша ӯ

Кафи Мӯсо ва афсун масеҳост

зи тадбираши миёни подшоҳон

Вафоу байъату сулҳ ва мудорост

Сазовори нисор маҷлис ӯст

Ҳар он гавҳаракаи андари кӯҳ ва дарёст

Ҳамаи иқболу давлат баҳра ӯст

Ҳамаи идбору меҳнат баҳр аъдост

Бирав ҳар рӯз хоҳад буд хуштар

Ки эзади кор ӯ дорад ҳамеи рост

зи дай будаш ишоратҳои имрӯз

Дар имрӯзаш саодатҳои фардост

зи фари талъат ӯ табъи гетӣ

Агар даии пер буд имрӯз бурност

Замин аз мавкиб ӯ ҷўн сипеҳраст

Срӣ аз ҳишмат ӯ чун сурайёст

Кунун дар ҷома сабзаст ҳар шох

Бар он сӯрат ки дар фирдавси ҳўрост

Либоси ҷӯйбору фарзи кҳсор

Ба зангору бқми гӯйии мтрост

Ба ҳар даштӣ кунун ҷой назора аст

Ба ҳар боғӣ кунун ҷой тамошост

Аз он саҳро чунин сабзасту хуррам

Ки олии боргоҳ ӯ ба саҳрост

Баҳории фарруху идӣ хуҷаста аст

Ба ҳар ду рӯзгор ӯ мҳност

Мҳнои боди доими рӯзгораш

Ки асбоби мурод ӯ муҳайёст

Ҳамеша то ки бар гардуни ситора

Чу сими рехта бар рӯй миност

Ба хотуни боди фаррухи рӯзи султон

Ки хотуни модар бе мисли ва ҳамтост

Ба султони боди равшани чашми хотун

Ки султони хусравии доно ва зебост

Ҷаҳон холӣ мабод аз шоҳи санҷар

Ки тахти хусравиро дар яктост