Ҳаркии он чашм дижам бинад ва он зулфи дўто

Агар ошуфта ва шӯрида шавад ҳаст раво

Манам инак шудаи ошуфтаи он чашми дижам

Манам инак шудаи шӯридаи он зулфи ду то

Ҳуши ман дрлб моҳӣаст ба қадаи срўсҳӣ

Нӯши ман бар каф сарвӣаст ба рухи моҳи само

То барии гашти зи ман ҳуши зи ман гашти барӣ

То ҷудои гашти зи ман нӯши зи ман гашти ҷудо

Гар хтокрду ҷафои ҷону дилу дайн ман аст

Рӯй бртоФтн аз суҳбат ӯ нест раво

Ба хтоӣии тану ҷонро натавон дод зи даст

Ба ҷФоӣии дилу дайнро натавон кард раҳо

Бути ман кӯдаку нозуки лабу нозук даҳан аст

Зу хатоем чу савобаст ва ҷафоем чу вафо

Барнагардам ба ҷафо аз даҳани кучак ӯ

Вази лаби нозук ӯ бознагардам ба ҷафо

Шукрӣ аз лаби аўгрчаҳ ба сад динораст

Се шукрро бидиҳам ман ба ҳамаи ҳоли баҳо

Ки ба як бори баҳоии се шукр зон ду лабаш

Ба ато ёфтам аз ҳиммати Фхроломро

Маҷди давлати сари мейрону бузургони аҷам

Тоҷи дайни сарвари фаррухи паии фархундаи лақо

Бўмҳмд ки ба пирӯзӣ азу ёфта анд

Оли Маҳмӯди мниъии шарафу ъзу ъло

Он ҳунарманд ки дар ҷоҳ надорад монанд

Ваон ҷавонмард ки дар ҷӯад надорад ҳамто

Номи ҳисону мниъ аз падараш зинда шудаст

Ки набера ба ҳунар зинда кунад номи ниё

Падаронашро то холид агар баршумурам

Ҳама бошанд саросари амроءу вузаро

Чори чиз аз араб ва аз аҷамаш мирос аст

зи араби ҷӯаду шуҷоати зи аҷами фару баҳо

Қамар аз шамси дарахшндаи зё вом кунад

Вази дилаш вом кунад шамси дарахшндаи зё

Акси хуршеди бдздди зи фалаки абри баҳор

Ҷома ҳур биорад зи ҷинони боди сабо

То магари ҳоҷиб ӯ созад аз он акси камар

То магари соқӣ ӯ дузад аз он ҷомаи қабо

Дар масири қадамаш чашм кушодаст қадар

Бар срири қаламаш гӯш ниҳодаст қазо

Ҳам қадарро зи масир қадамаш ҳаст шараф

Ҳам қазоро ба срир қаламаш ҳаст ризо

То бад-ӣни шаҳри зи адлу назараш баҳра расед

Дафъ кард эзад аз ин шаҳри ҳамаи ранҷу бало

эй муқӣмон ншобўр бихоҳед мудом

Ҳишмат ӯ гуҳу бегоҳи зи эзад ба дуо

Ки агар шаҳри шуморо набӯд ҳишмат ӯ

Сахт беравнақ ва бе қади р буд шаҳри шумо

Манам он шукргузорӣ ки ба саъии карамаш

Дод саъди фалакии кори марои нуру наво

Нуқта ҳимматаш оварад ба як бори бурун

Дили ранҷури ман аз доираи хавфу раҷо

Чун ба дарёии маъонӣ ва мъолӣ бигузашт

Кард чун лўлўи макнуни сухани ман ба сахо

Ҷуз карӣмӣ накунад лўлўи макнуни зи сухан

Ҷуз климӣ накунад сӯрати събони зи Асо

Ҳар карӣмӣ ки ато дод марои дархури ман

Баъд аз он дод ки бишунид ду сдгўнаҳи сано

Тоҷ дайнаст сарафрози карямони ҷаҳон

Ки саноро зи карӣмӣ ба силам дод ато

Гарчи хизматгари шоҳонму устоди сухан

Врчаҳи маддоҳи бузургонаму мейри шуъаро

Ҳеҷ мамдуҳ дар офоқ наёбам ба азу

Ки ба се шеър диҳад сесад динори маро

Гар бар ин ҳоли далелӣу гувоҳӣ шарт аст

Шукр ман ҳаст далел ва карамаш ҳаст гўо

эй як эҳсони ту рухшандатар аз даҳ хуршед

эй даҳ ангушт ту бахшандатар аз сад дарё

Сифати зот худоӣаст ҷалоли ту магар

Ки бар ӯ ҳеҷ касеро нарасад чун ва чаро

Чист аз раҳмату инсофи вази таҳқиқи назар

Ки накардӣ ту дар ин шаҳр ба ҷои зуъафо

Адл кардӣу з адласт туро дар ду ҷаҳон

Раҳмату Муҳамадат аз холиқу махлуқ , ҷазо

Ҳамчунин бош ва пушаймон машав аз карда хеш

Кончаҳи имрӯзи бакорӣ ба бар ояд фардо

Гар битобӣ ту аз ин шаҳри сӯии хонаи Аннан

Оташу дӯди дил халқ барояд зи қафо

Андари ин шаҳри савоби ту ба як солаи мақом

Беш аз он онаст ки садсола кунӣ ҳаҷу ғзо

Як зимистони дгрбоши дарин шаҳри муқӣм

Азм рафтан макун ва доғ манеҳ бар дили мо

То бидон вақт ки аз хоки гё бар равед

Мадаи ин уммати дили сӯхтаро сар ба гё

эй суханҳои ту аслии ҳама бе зи рқу фиреб

Ваии слтҳои ту табъии ҳама бе рӯйу риё

Ман зи шукри ту яке хонаи нав сохта ам

Ки ба девор ва ба сақфаш нарасад дасти фано

Хонаи шукри туро то ки бақо хоҳад буд

Хонаи давлату иқболи туро боди бақо

Зафарати зери илми боду тараби зери нигин

То ҳаво зер асирасту замини зери ҳаво

Ҳамчунин бодӣ бо ҳишмат ва бо неъмату ноз

Хурраму тозаи руху шоди дилу комрўо