То омад аз адам ба вуҷӯди асли пайкарам
Ҷуз ғам набӯд баҳраи зи чархи ситамгарам
Хӯн шуд дилам дар орзӯии онкии як нафас
Бе хори ғами зи гулшани шодии гулӣ барам
Паймӯдаи гашти умр ба паймонаи нафас
Гӯйӣ ба коми дили нафасӣ кӣ бароварам
Кардам назар ба фикр дар аҳком на фалак
Ҷузи нави арӯс ғам нашуд аз умри ҳамсерум
Ҳастам яқин ки дар чамани боғи рӯзгор
Бе бар буд ниҳоли умедӣ ки пурварам
Дар базмгоҳи меҳнати гетӣ ба ҷоми умр
Ҷузи хӯни дили зи даст замона наме хӯрам
Зеро ки то барорам аз андешаи як нафас
Пари хӯн дил шавад зи раҳи дидаи соғарам
Аз кӯҳли шаб чу дидаи ноҳиди шаби гумор
Равшан шавад чу ахтари табъи мунавварам
Хуршеди ғами зи чашмаи дил сар баровард
То кон лаъл гардад болину бистарам
Ҳолам мухолиф омад аз он дар ҷаҳони умр
Дарвешам аз нишоту зондаҳи тавонгарам
Дасти замона ҷадваланда ба ман кашид
Зеро ки чун қалам ба сифати сахти лоғарам
Ночиз шуд вуҷӯдам аз ашколи мухталиф
Гӯйии арз кушода шуд аз банди ҷавҳарам
Аз равшанони шаб ки чу симоб ва ахгаранд
Пайваста беқарор чу симобу ахгарам
Вази бозии сипеҳри сбкбори булъаҷаб
Бар таҳта нарад ранҷу бало дар мшшдрм
Беоб шуд чу чашмаи хуршеди рӯзгор
Дар ишқ ӯ равост ки биншинад озарам
Бар ман дар ҳаводис ваанда аз он кушод
Каз хонаи ҳаводис чун ҳалқа бар дирам
Хондам басии улӯми валикин ба оқибат
Илмам вабол шуд ки фалак нест ёварам
Кӯтаҳ кунам сухан чу гувоҳ дил мананд
Чашми ақиқи боРом ва рӯй мзъФрм
Саҳрои умр агар чаҳ хуш омад ба чашми ақл
Аз ранҷи дил ба пои нафас зуд биспурам
Кин чарх саркашаст ва набошад мувофиқам
Венаи даҳр тавсанаст ва нагардад мусаххарам
эй чархи сифлапарвар дилбанди ҷони шукр
Шуд заҳр бо вуҷӯди ту дар коми шукрам
Воқиф наме шӯии ту бар асрори хотирам
Фосид шудаст асли мизоҷати гумон барам
Гар хушк шуд димоғи ниҳодати аҷаби мадор
Дар ҳалқ ва дар машоми ту чун машки азФрм
эй бе вафои ҷаҳони дилам аз дард хӯн гирифт
Дарёб пеш аз онкӣ расад ҷон ба ғурғурам
Якто шудам ба тоби ҳавои ту токунӯн
Аз бори ғами дўто шуда бар шакли чанбарам
эй рӯзгори шефтаи чандин ҷафо макун
Оҳистатар ки чархи ҷафоро на меҳварам
Чун омадам бар ту ки поем шикастаи бод
Роҳи вафои сипар ки ҷафо нест дархурам
Дар оби фитнаи хуфта чу нилӯфарами мадор
Бар оташи наҳифи мсўзон чу анбарам
Вази сиқли ранҷ ва хуфт заъф танам макун
Чун хоки хираи табъам ва чун боди мзмрм
Чун равшанаст чашми ҷаҳон аз вуҷӯди ман
Торӣ чаро шавад зи ту ин чашми ахтарам
Дар айш агар кам омадам аз табъи нохўшст
Дар илм ҳар замон ба тафаккури фузуни терм
Зон каз барои дидан гулҳои маърифат
Дар боғи фикри дидаи кушода чу ъбҳрм
Малики хирад чу нест муқарар ба номи ман
Ҳастам залилгар малики ҳафт кишварам
Аз шарми офтоби рухи хок зард шуд
Бодӣ гирифт дар сар яъне ки ман зарам
Аўтоди ҳафт кишвар агар кон зар шаванд
Ҳиммат дар он набандаму ҷуз хок нашмурам
Гаштами ғуломи ҳиммати хеш аз барои онк
Бо равшанони чарх ба ҳиммати баробарам
Чарх ар намӯд бар чамани боғи рӯзгор
Бебор чун чанорам ва бе бар чу ърърм
Дар сафаи дил аз паии озодии ҷаҳон
Ҳар соъатии бисоти қаноати бгстрм
Рӯҳ орзӯ кунад ки чун ин чархи лоҷувард
Бандади зи ахтарони хрдбхши зеварам
Лекин чу Зуҳра бар шарафи чарх чун шавам
Каз боду хоку оташ ва обаст пайкарам
То аз ҳад ҷаҳон нануҳум пои худ бурун
Гардун ба бандагӣ наниҳад даст бар серум
Ҳурони ҳамаи кушодаи ниқоб аз ҷамоли хеш
Ман чун хаёли бастаи тимсоли озарм
Дар орзӯии лафзи Флксои ман ҷаҳон
Бар фарқи худ ниҳодаи зи афлоки минбарам
Бо ман сипеҳри оинаи кирдор чанд бор
Гуфт ин сухан валек наме гашти боварам
Гирам кунун чу субҳи гиребони осмон
Дар олами хаёл чаҳ бошад чу бингарам
Дар мактаби адаби зи варои хирад , ниҳод
Устоди ғайби таҳтаи таҳдид дар барам
Чун хостам ки сабт кунам бар баёзи дил
Феҳрист на фалаки з хирад кард мстрм
Донад ки аз макорими ахлоқ дар сафо
Чун тӯбо аз биҳиштам ва чун ҷони зи кишварам
Бар коргоҳи панҷ ҳавос ва чаҳор табъ
Бо дасти кори гардиши чархи мудавварам
Аз ман бадӣ наомад ва ноед зи ман бадӣ
Каз унсури латифи вази покизаи гавҳарам
Бар осмони мкрмт аз равшанони илм
Чун муштарӣ ба нури хиради саъди Акбарам
Аз баҳр диданами ҳамаи тан чашм шуд фалак
Чун бингарам ба ақли фалакро чу дилбарам
Дар дидаи ҷаҳони зи латофат чу лъбтм
Бар тораки замони зи фасоҳат чу афсарам
Дар ошёни ақл чу анқои мағрибам
Бар осмони фазл чу хуршеди азҳрм
Рӯҳаст ҳам Аннанам агарчӣ мураккабам
Ақласт ҳам нишинам агарчӣ мусаввирам
Дар маҷлис музокира илмаст мӯнисам
Дар манзил муҳовира фазласт раҳбарам
Аз халқ рӯзгор наёяд чу ман писар
Дар пардаам чаҳ дорад охир на духтарам
Аз ахтарони фазл чу меҳрам ҷудо кунанд
Дар пардаи ҷаҳон чу ҳаводиси мастирам
Донад яқин ки аз назари офтоби ақл
Дар чашми кони фазл чу ёқӯти аҳмарам
Дар донишӣ ки он хирадамро зиён шудаст
Бар осмони ҷон чу Уториди суханварам
Гулҳои бӯстони суханро чу гулбунам
Анқои ошёни хирадро чу шҳпрм
Аз боғи фазл бо лутфи дастаи гулам
Вази баҳри табъ бо садафи лؤлؤи терм
Моҳи сухан шудааст зи ман равшан эй аҷаб
Гӯйӣ бар осмони сухан чашма хӯрам
Зоўл ба пой фикр шудам дар ҷаҳони илм
То мзмри ончӣ буд кунун гашти мазҳарам
Бар ман чу боз шуд дар бустони сарои ҷон
Зини назми ҷонФзои ҷаҳони гашти чокарам
Бодаи латифи назми марои байн ки калак чун
Сармаст май хиромад бар рӯй дафтарам
Маъшӯқи дилбарам чу хат дилбарам бидид
Савганд хӯрд ва гуфт ба зулфи мънбрм
Каз хати рӯзгори чунин хати дилрабоӣ
Пайдо нашуд зи оризи хуршеди пайкарам
Бо ин кифояту ҳунарам дар ниҳоди умр
Асбоби як мурод нагардад месерум
Ҳам бугзарад мадори ғам эй ҷон чу оқибат
Бигзорам ин сарои маҷозӣ ва бигузарам