Шоҳои сабӯҳи фатҳ ва зафар кун шароби хоҳ

Нараду надиму мутрибу чангу рубоби хоҳ

Аз дасти онкӣ ғайрат моҳасту офтоб

Дар ҷоми моҳи нав май чун офтоби хоҳ

Вази хади онкӣ қатра обасту барги гул

То гирд рзмгаҳ бизадойӣ гулоби хоҳ

Ёқӯти нобу об фусурдааст ҷом май

Оби тараб равон куну ёқӯти ноби хоҳ

Азкоми шери малик чу кардӣ бурун ба теғ

Фориғи зи гирди рони гавазнони кабоби хоҳ

Рӯзи масофи хасм ба ҷяши хтошкн

Вақти салоҳи малики зи рои савоби хоҳ

Шабҳо ки душмани ту зи бим ту нағунуд

Гардун ба таъна гуядаш аз бахти хоби хоҳ

Ҳар поя эй ки хасм туро баркашад сипеҳр

Гуяд қазо тамом шуд акнӯн таноби хоҳ

Рӯзӣ ки рҷм дев кунӣ бар сипеҳри фатҳ

Аз таркиши гҳркши худ як шаҳоби хоҳ

Вақте ки ҳукм ҷузам кунӣ бар басити хок

Аз манишёни ҳазрати худ як хитоби хоҳ

Бар гашти офият чу бахилӣ кунад сипеҳр

Аз чатру теғи хеши сипеҳру саҳоби хоҳ

Дар мавқифи ҷазои мутӣъону осӣон

Аз лутфу қаҳри хеши савобу уқоби хоҳ

Неи не ки интиқом хоҳад худ осмон

Рӯзӣ шикор кун туу рӯзии шароби хоҳ

Дар шан дод ояти ҳақ буд мейр дод

ӯ боби тести зиндагӣ аз номи боби хоҳ

Айёмгар бикради хатое дар он мабанд

Хуш бошу интиқоми зи рои савоби хоҳ

Онҷо ки тоб ҳамла надорад замини разм

Аз Рахшу рмҳи хеши тавон ҷӯйу тоби хоҳ

Чун хок бедиранг шавад чарх бе шитоб

Аз ҳзму азми хеши дирангу шитоби хоҳ

Дунёи харобу дайн ба халал буду адли ту

Обод кард ҳар ду кунун ташту оби хоҳ

Коҳӣ ки аз ҷаҳони бабради каҳрабо ба ғасб

Дар аҳди адли тести зи адлати ҷавоби хоҳ

Беадл мустаҷоб нагардад дуои шоҳ

Шоҳои дуои хеши ҳамаи мустаҷоби хоҳ

Ободи дори малики замини хсрўо ба дод

Тӯфони боди малики ҳавои гӯи хароби хоҳ