эй дар змони адли ту маъмури баҳр ва бар

Вай дар масири калаки ту асрори нафъу зр

эй рӯзгори одилу айёми фитнаи сӯз

Ваии осмони собиту хуршеди сояи вар

Адли ту буд агарна ҷаҳонро нмондӣ

Бо хушки риши ҷаври фалаки ҳеҷ хушк ва тар

Дар рӯзгори адли ту бо ҷабри хосият

Биҷодаҳ аз таъарруз коҳаст бар ҳазар

Гетии зи фазлаи дили вдст ту сохтаст

Дар оби содаи гавҳар ва дар хоки тираи зар

Ваз мобақӣ хон ту тартиб карда анд

Бар хон даҳр ҳарчӣ фалаки рости моҳзр

Қадари ту ксўтист ки хайёти фитраташ

Брдўхтст аз абраи афлоки остар

Гардун бар натоиҷи калакат буд ақим

Дарё бар латофати табъат буд шимур

Бар малики пардаи калак ту дорад ҳамеи нигоҳ

Аз рози даҳр агарчӣ гирифтаст парда бар

Дар малик даҳр кист ки будаст солҳо

Зин рӯй пардаи дор ва зон рӯй парда дар

эй чархи истимолату миррӣхи интиқом

эй оқтоби тхотр вае муштарии хатар

Ҳирси саноу ишқи ҷамолати муборакат

Гар дар қувоӣ наУмия пайдо кунад асар

Ин дар забони хомаши сӯсан наад калом

Ваон дар тбоқи дидаи наргис наад басар

Аз ишқи нақши хотами тести онкии табъи мум

Бо ангабини ҳамеи набарди дӯстӣ ба сар

Нашигифт агар нигини туро дар қабули меҳр

Чун муми нарми саҷдаи тоъати баради ҳаҷар

Қаҳри ту оташӣаст чунон ахтёрсўз

Косиб ӯ духон кунад андеша дар фикр

Аз шари душмани эминӣ аз баҳр онкӣ ҳаст

Ҳастӣ ва нестяш ба як бор чун шарар

Бар куштани ҳасуди ту мўлъ чу осмон

Кас дар ҷаҳони надида ва нашунида дар смр

Тӯфони чархи ҷони якеро чу ғӯта дод

Фарёд аз ахтаронаши баромад ки лотзр

Нагузорад ар ба чарх расад боди қаҳри ту

Осори ҳасани ориятӣ бар рухи қамар

Вари сояи тағайюри ту бар ҷаҳон фитад

Дар табъи кӯи канор мураккаб кунад сҳр

Бинад фалаки назири ту лекин ба шарти онк

Ҳам сӯии ту ба дида аҳвал кунад назар

Чун зоби теғи дӯдаи салҷуқи бехи малик

Кард аз тариқ нашав ба ҳар шаш ҷиҳати сафар

Омад низоми шохсу садри шаҳиди барг

Ваон шоху баргро ту худованди бор ва бар

Дасти завол то абад аз баҳр чун ту бор

Дар бехи ин дарахт нахоҳад задани табар

зи аввал ки дошт дар ттқи сунъи мунзавӣ

Арвоҳро мшимаҳу ашбоҳро гуҳар

Дар хФиаҳ бо замона қазо гуфт ҳомилӣ

эй модари ҷаҳон ба ҷаҳонии ҳамаи ҳунар

Гуфто чигуна , гуфт ба охири замони туро

Зояд вазири олами одили яке писар

Ҳам дар нФози амр буд подшои нишон

Ҳам дар ниҳоди хеш буд подшои сайр

Ақлии муҷарради омада дар ҳизи ҷиҳат

Рӯҳии муқаддаси омада дар сӯрати башар

Бо сайри ҳукм ӯ ба мисли чарх кунад сайр

Бо санги ҳалам ӯ ба мисли кӯҳи тези пар

Май буд то ба аҳди ту бечораи мунтазир

Кони ваъдаро набӯд касе ҷузи ту мунтазир

Ва имрӯз чун ба ком расед аз нишоти он

Конч аз қазо шунид ҳамон дид аз қадар

Гардон ба гирди кӯии замонаи замонаи ист

Бо як даҳони зи шукри қазо то ба сари шукр

Доне чаҳ худ эй бақо дар ҳавои даҳр

Аз баҳри муддат ту кушодаст болу пар

Варна на он дурушт писандаст рӯзгор

Кӯи рӯзгори хеш ба ҳаркас кунад ҳадар

Худ хоки даргаи ту ҳикоят ҳаме кунад

Чунон ки сатҳи об ҳикоят кунад сувар

Каз рӯй сабақи мартаба дар маҷмаъи вуҷӯд

Зот ту омад аввал ва пас даҳр бар асар

Ман ин ҳаме надонам донам ки чун ту нест

Дар зери чарх ва кас нараседаст бар зибр

Дар ҷайби чарх гар нашавад дасти имтиҳонат

Дар тӯлу арзи домани охири замони нигар

То тарбият кунанд се фарзанди кун ро

Таркиби чори модару таъси на падар

Аз тавқи тўъи гардани ин чори нарми дор

Дар пои қадари тораки он на фурӯи сипар

То воҳидаст асли шумор ва на аз шумор

Даврон бешумор ба шодии ҳамеи шимур

Бар маркази муроди ту айёмро мадор

То чархро мадор буд гирди ин мдр

Ҷӯяндаи ризои ту султони додбхш

Дорандаи бақои ту субҳони додгар