Ишқи ту қазоӣ осмонаст

Васли ту бақоӣ ҷовдонаст

Осеби ғами ту дар замона

Давр аз ту балоӣ ногаҳонаст

Дастам нарасад ҳаме ба шодӣ

То пои ғами ту дар миёнаст

Дар зоўиҳои чини зулфат

Сад хурдаи ишқ дар миёнаст

Ин қоидагар чунин бимонад

Бунёд харобӣ ҷаҳонаст

Бо ҳасани ту дар нўолаҳи чарх

Рухсора моҳ устихонаст

Вази офиятии чунин мрўҳ

Дар ишқи ту умр бас гаронаст

Бо онкии нишон наметавон дод

Каз васли ту дар ҷаҳон нишонаст

Дил дар ғами интизор хӯн шуд

Бечора ҳануз дар гумонаст

Гуфтам ки ба тӯҳфаи пеши ваъда аш

Ҷон май нуҳум ар сухан дар онаст

Дил гуфт ки бар дар қабулаш

Ҳарчӣ он наравад ба даст ҷонаст

Бозори сипеди кории ту

Акнӯн ба равое ончунонаст

Конҷои сари сабз бе зари сурх

Чун сими сиёҳи норўонст

Зар боядат анварӣ вагар нест

Ғами хур ки ҳамеша ройгонаст

Бе мояи ҳаме талаб кунӣ суд

Зон гоҳе суд ва гуҳ зиёнаст